چکیده : هدف ازتحقیق حاضر بررسی نقش ارزیابی درونی دربهبود کیفیت گروه های آموزشی دانشگاه شاهد می باشد .براساس هدف فوق سوالات تحقیق، چگونگی نقش ارزیابی درونی بربهبود کیفیت ساختارسازمانی، اعضای هیئت علمی، دانش جویان، فرایند تدریس ویادگیری، دوره های آموزشی وبرنامه های درسی، پژوهش، امکانات وتجهیزات آموزشی، دانش آموختگان ، استفاده از نشانگرها درارزشیابی آموزشی، می باشد . جامعه ی این تحقیق 100نفرازاعضای هیأت علمی که درگروه آن ها ارزیا بی درونی صورت گرفته است ،وبه صورت تمام شماری ،که ازاین تعداد 80نفر همکاری نمودند . برای گرداوری داده های تحقیق از ابزار پرسشنامه استفاده شده است، روایی آن براساس نظر اساتید و پایایی آن براساس ضریب آلفای کرونباخ966/0محاسبه شده است.به دوشیوه ی توصیفی واستنباطی،و ازآزمون های پارامتریک (t استودنت تک گروهی، t دو گروه مستقل، تحلیل واریانس، آزمون تعقیبی شفه، آزمون خی دو و آزمون فریدمن) استفاده شد.عمده ترین یافته های تحقیق ازسوالات یک تا نه به ترتیب بیانگرنقش ارزیابی درونی بر بهبود کیفیت ساختارسازمانی در حد متوسط،و درمولفه های دیگر،چون اعضای هیئت علمی در حد بالاتر از متوسط، دانش جویان پایین تر از حد متوسط، تدریس و یادگیری در حد بالاتر از متوسط، دوره های آموزشی و برنامه های درسی در حد پایین تر از متوسط، پژوهش در حد بالاتر متوسط، امکانات و تجهیزات آموزشی در حد پایین تر از متوسط، دانش آموختگان در حد پایین تر از متوسط ، تجربه ی استفاده از نشانگرها در ارزشیابی آموزشی در حد پایین تر از متوسط می باشد. واژگان کلیدی:ارزیابی درونی ،بهبود کیفیت ،گروه های آموزشی،دانشگاه شاهد