هدف این پژوهش تعیین ارتباط بین اعتیاد به کار و کیفیت زندگی دبیران زن تربیت بدنی شهر کرمانشاه بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بوده و به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهش را 101 نفر از دبیران زن تربیت بدنی شهر کرمانشاه تشکیل می دادند که براساس جدول کرجسی و مورگان ، تعداد 80 نفر از آنها و به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند.برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اعتیاد به کار(اسپینز و رابینز ) و پرسشنامه کیفیت زندگی (وار و شربورن )استفاده گردیدکه یایایی آنها به ترتیب 82/0 و 85/0 از طریق آلفای کرونباخ تعیین گردید.برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری نظیر :ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن و.. استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه ای منفی و معنی دار قوی بین اعتیاد به کار و کیفیت زندگی دبیران وجود داردبه عبارت دیگر، زمانی که نمره اعتیاد به کار معلمان بالا می رود نمره کیفیت زندگی آنان پایین تر می آید .همچنین بین اعتیاد به کار و مولفه های دیگر کیفیت زندگی همچون( محدودیت فعالیت، درد،مشکلات سلامت جسمانی) رابطه مثبت و معنی دار ، ولی بین اعتیاد به کار و مولفه های کیفیت زندگی( سلامت عمومی، عملکرد اجتماعی، انرژی و احساسات و سلامت روانی) رابطه ی منفی و معنی دار وجود دارد بنا براین می توان گفت با کاهش اعتیاد به کار و یا ایجاد تعادل در میزان اشتغال به کار دبیران تربیت بدنی می توان در بهبود و افزایش کیفیت زندگی آنها امیدوار شد.