استفاده از میراگرها برای کاهش نوسانات ناشی از باد در ساختمانهای بلند مرتبه به حدود سی سال قبل بر می گردد. که نمونه بارز آن بهره گیری از میراگرهای ویسکوالاستیک در برجهای دو قلوی 110 طبقه ساختمان تجارت جهانی در شهر نیویورک در سال 1972 می باشد. انواع مختلفی از میراگرها تا کنون برای اصلاح لرزه ای ساختمانها مورد مطالعه قرار گرفته اند که از این میان می توان از میراگرهای اصطکاکی ، ویسکوالاستیک و میراگرهاییی که بر اساس تغییر شکلهای پلاستیک عمل می کنند نام برد. هدف از این تحقیق بررسی رفتار ساختمان مقاومسازی شده توسط میراگر و با استفاده از روش طراحی بر اساس عملکرد می باشد در این تحقیق میراگر انتخابی میراگر ویسکوز مایع می باشد. رفتار و عملکرد سه ساختمان فولادی 10،5 و 15 طبقه در دو حالت با میراگر و بدون میراگر مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفته است. نتایج حاکی از بهبود عملکرد و رفتار ساختمان بعد از مقاوم سازی توسط میراگر می باشد.