پایین بودن حداکثر کرنش مجاز آلیاژهای آلومینیم یکی از مشکلات فرم دهی آنها در سرعتهای کم می باشد. از مشخصات بارز فلزات و بویژه آلیاژهای آلومینیم، میتوان به افزایش حداکثر کرنش مجاز در اثر اعمال تنش در سرعتهای بالا اشاره نمود. این خاصیت مزیت مهمی است که فرم دهی راحتی را برای آلومینیوم بدون نیاز به ذوب و قالب ریزی به ارمغان می آورد. پرس مغناطیسی بر مبنای تکنیک فرم دهی فلز در سرعت بالا بوسیله امواج الکترومغناطیسی بنا گردیده است. دشارژ یک بانک خازن پر انرژی در یک کویل القاء باعث تولید میدان مغناطیسی پر قدرت می گردد. با کوتاه سازی زمان تحویل انرژی الکتریکی ذخیره شده می توان به مقادیر بزرگی از توان لحظه ای دست یافت. نتیجه اعمال چنین میدانی وارد آمدن نیروئی سنگین بر صفحه آلومینوم و حرکت دادن آن با سرعتی بالا به سمت قالب می باشد. اخیرا صنعت اتومبیل سازی علاقمند به استفاده از آلیاژهای آلومینیوم جهت ساخت قطعات بدنه اتومبیل است. کاهش وزن بدنه اتومبیل تا 50 درصد و کاهش مصرف سوخت، از جمله دلایل این علاقه مندی به شمار می رود. علاوه بر این، کاهش هزینه بازیافت در چرخه استفاده مجدد نیز یک امتیاز است. فرم دهی آلیاژهای آلومینیم در مقایسه با آهن دارای مشکلاتی است که عمدتا از کم بودن حداکثر کرنش مجاز آن (strain ratio) سرچشمه می گیرد. در خصوص آلیاژهای آلومینیم حد تحمل کرنش در ازاء تنش کمتری نسبت به آهن محقق می گردد. هدف این کار پژوهشی آشنا نمودن جامعه مهندسی کشور با تکنولوژی فرم دهی مغناطیسی و بررسی امکان ساخت چنین سیستمی در ایران می باشد.