مقدمه و هدف : بافت چربی دارای سلول های بنیادی چند توانی است که قابلیت خودنوزایی و تکثیر بدون تمایز را دارا هستند. احتمال می رود که سلول های بنیادی این بافت تحت القا فاکتورهای موجود در مایع زجاجیه به سمت فیبری شده پیش روی کنند. هدف از این تحقیق بررسی قابلیت های سلول های بافت چربی در تمایز به گروهی از سلول های اپیتلیومی می باشد. روش مطالعه : سلول های بنیادی از بافت چربی ناحیه کشاله ران موش نژاد nmri با استفاده از روش استاندارد چسبندگی به ظرف کشت جدا شده و برای شناسایی بنیادی بودن سلول ها، از مارکر oct4 و روش ایمونوسیتوشیمی و فلوسایتومتری استفاده گردید. همچنین سلول های بنیادی بافت چربی از لحاظ بیان مارکرهای cd29, cd90, cd45 , cd 31 بررسی شدند. سپس سلول ها تحت القا زجاجیه چشم گاو به مدت 14 و 21 روز با درصدهای مختلف 10، 20، 30، 40 درصد از مایع زجاجیه نسبت به محیط کشت قرار گرفتند. بیان مارکرهای کریستالین آلفا در نمونه های تجربی و کنترل با روش ایمونوسیتوشیمی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها : سلول های بنیادی بافت چربی موش نسبت به مارکر oct4 پاسخ مثبت نشان دادند. بیان دو مارکر خونی cd45 و cd31 در این سلول ها منفی بود و بالعکس میزان بیان مثبتی را نسبت به مارکر مزانشیمی cd29 و cd90 داشتند. بررسی های مورفولوژیکی پس از تیمار نشان داد که سلول های تیمار شده با غلظت 40% از مایع زجاجیه از لحاظ شکل ظاهری نسبت به سلول های گروه کنترل کشیده تر و به صورت موضعی به موازات هم آرایش یافتند و نیز در داخل هسته آنها تعداد هستک ها افزایش یافت . بیان مثبت مارکر کریستالین در نمونه های تجربی تمایز آنها را به سمت فیبرهای عدسی تایید کرد. بر اساس یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که بر اساس مورفولوژی و پاسخ مثبت سلول های گروه تجربی، سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بافت چربی در اثر تیمار با زجاجیه می تواند به سلولهای شبه فیبر عدسی متمایز شوند.