روشی که در این پایان نامه به تشریح آن خواهیم پرداخت، یک روش در حوزه ی موقعیت یابی منابع صوتی است. در این روش که تحت عنوان lbss(localization by source separation) نامگذاری نموده ایم. از یک باکس کوچک 4 میکروفونه به عنوان مکانیاب برای هر تعداد منبع صوتی مستقل و با فرض تعامد و استقلال منابع بهره جسته ایم، لیکن یک قسمت مجزا را با n میکروفون برای جداسازی n منبع صوتی در نظر گرفته ایم که کار جداسازی سیگنالها را برعهده دارد، سیگنالهای جداسازی شده بر طبق یک الگوریتم معین، به عنوان مرجع موقعیت یابی برای باکس مکانیابی n منبع صوتی به حداقل 3n+1 میکروفون (به منظور داشتن 3n تاخیر برای مکانیابی) نیاز خواهد بود. این درحالیست که پیچیدگی زیاد الگوریتمها سبب آن شده تا مکانیابی منابع صوتی زمانبر و با خطای زیاد صورت پذیرد. در روش پیشنهادی ما، ضمن کاهش تعداد میکروفونها به n+4 میکروفون ( به منظور موقعیت یابی n گوینده)، افزایش سرعت و دقت مکانیابی تا حد بسیار بالایی مشاهده می شود. فعالیت پیش رو در جهت بالا بردن کیفیت، سرعت و همچنین ثابت نگه داشتن دقت برای تعداد زیاد منابع صوتی، در شرایط آزمایشگاهی و در مقیاس کوچک صورت پذیرفته است. محاسبات و نتایج تئوری روشنگری این واقعیت است که با توجه به اینکه جداسازی منابع صوتی، برای تعداد میکروفونهای بیش از تعداد منابع صوتی فرایندی تحقق یافته و انجام پذیر است، می توان از روشی تلفیقی برای مکانیابی این منابع بهره جست، که البته با توجه به اینکه سخت افزار بسیار کوچکتری مورد نیاز خواهد بود و همینطور از الگوریتمهای پیچیده استفاده نمی شود، انتظار داریم تا سرعت محسباتی بالاتر از روشهای مرسوم مکانیابی منابع صوتی باشد.