در این مطالعه اثر وزن مولکولی ماتریس پلی پروپیلن روی پخش نانو لوله های چند دیواره تعیین شده است. خواص رئولوژیکی پلی پروپیلن حاوی مقادیر مختلف از نانو لوله های چند دیواره در حضور و عدم حضور سازگار کننده با رئومترنوسانی (در هندسه دو صفحه موازی) تعیین شد. پخش نانولوله های کربنی در ماتریس پلیمری نشان از ارتباط موثر آن با گرانروی یا به عبارت دیگر با وزن مولکولی پلیمر دارد استفاده از پلی پروپیلن با گرانروی بالا به عنوان ماتریس حرکت نانوذرات را محدود کرده و مانع پخش نانولوله به سبب چگالی گره خوردگی ماتریس پلیمری می شود اثر واکس پارافین به عنوان کاهنده گرانروی هم نتیجه موثری داشت. با افزایش پارافین و تهیه پلی پروپیلن رقیق شده فرآیند پخش بهبود یافت . کامپوزیت های پلیمری شامل نانولوله های کربنی به سبب امکان تهیه پلیمرهای رسانای الکتریکی در مقادیر خیلی کمتر از پرکننده های سنتی همچون دوده توجهی زیادی را به خود جلب کرده اند.اگر چه کارایی نانولوله های کربنی به پراکنش خوب آنها در بستر پلیمری بستگی دارد در این پژوهش اثر وزن مولکولی ماتریس پلی پروپیلنی روی پخش نانولوله های چند دیواره تعیین شده است. پخش نانولوله های کربنی در ماتریس پلیمری نشان از ارتباط موثر آن با گرانروی یا به عبارت دیگر با وزن مولکولی پلیمر دارد استفاده از پلی پروپیلن با گرانروی بالا به عنوان کاهنده گرانروی هم نتیجه موثری داشت . با افزایش پارافین و تهیه پلی پروپیلن رقیق شده فرآیند پخش بهبود یافت. یک روش فیزیکی برای بهبود پراکنش نانولوله در بستر پلی پروپیلن با گرانروی بالا آمیخته سازی با پلی آمید در مورفولوژی به هم پیوسته است. در این مفهوم آمیخته های پلیمری با شکل شناسی به هم پیوسته به عنوان گزینه مناسب برای حصول آستانه تجمع الکتریکی پایین بر اساس مفهوم تجمع دوگانه هستند.