بلادر پخت تایر قطعه ای بسیار حساس در فرآیند پخت تایر می باشد که کارآیی بالا و مناسب آن می تواند مزایای فراوان زیست محیطی و اقتصادی را به همراه داشته باشد .فرمولاسیون این قطعه لاستیکی بر پایه الاستومر بیوتیل بوده که به علت نیاز به مقاومت حرارتی بالا , با سیستم پخت رزینی , پخت می شود . از معایب اصلی الاستومر بیوتیل مقاومت حرارتی و زمانمندی پایین آن می باشد .با توجه به تاثیر استفاده از نانورس بر بهبود مقاومت حرارتی , خواص کششی ونفوذناپذیری الاستومرها , با جایگزینی درصد بسیار کمی از دوده با نانورس میتوان انتظار داشت,آمیزه ای با خواص بهتر تولید گردد.در این پروژه , 10aclosite به عنوان نانورس مناسب برای آمیزه بلادر شناسایی شده است , که با استفاده از روش انبساط اولیه نانورس در اسید استئاریک و اختلاط مذاب , نانوکامپوزیت الاستومر بیوتیل با پخش مناسب لایه های کلی و خواص عالی بدست آمد . در ادامه با جایگزینی 3 پارت دوده در فرمولاسیون پایه بلادر , نه تنها بهبود خواص مشاهده نشد بلکه تا حدودی خواص کششی افت نشان داد , لذا به منظور تعیین نسبت بهینه دوده و نانورس , حد تقویت کنندگی الاستومر بیوتیل با دوده تعیین شد و به این نسبت مقادیر مختلف نانورس افزوده شد که در آمیزه حاوی 27 پارت دوده و 3 پارت نانورس خواص هم افزایی مشاهده گردید. ننایج آزمون زمانمندی نشان دادکه وجود نانورس در ساختار آمیزه باعث می شود مدول به میزان کمتری افزایش یافته و درصد تغییر طول در نقطه پارگی به میزان قابل توجهی افزایش یابد . درادامه با هدف افزایش بیشتر مقاومت زمانمندی آمیزه , سعی شده است اثر جایگزینی الاستومر بیوتیل با epdm بررسی شود , که به این منظور مقادیر 10 , 20 و 30 پارت جایگزینی صورت گرفت و در نهایت آمیزه ای حاوی 10 پارت epdm , 90 پارت iir, 40 پارت دوده و 3 پارت نانورس به عنوان نسبت بهینه تعیین شد. نتایج waxs باز شدن مناسب لایه های نانورس و افزایش فاصله آن تا 5 نانومتر را تایید می کند و تصاویر afm نشان میدهد وجود لایه های نانورس , تاثیر قابل توجهی بر پخش خوشه های دوده در ماتریس الاستومری می گذارد. نتایج rpa نیز موید شبکه فیلری قویتر در نانوکامپوزیت هیبریدی دوده-کلی نسبت به میکروکامپوزیت دوده می باشد. نتایج tga نیز نشان میدهد افزودن نانورس و جایگزینی الاستومر بیوتیل با epdm تاثیر قابل توجهی بر مقاومت حرارتی آمیزه در دماهای بالا دارد.