ارائه راهکارهایی مناسب جهت تشخیص دقیق تر و بهتر گلوکوم مادرزادی و جلوگیری از پیشرفت آن. روش مطالعه: 50 کودک مبتلا به گلوکوم مادرزادی (گروه case) و 50کودک سالم (گروه control) در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. هر دو گروه مورد معاینه قرار گرفتند وتست پتانسیل برانگیخته از بینایی((vep روی آنها انجام شد. متغیرهای اندازه گیری شده شامل تاخیر فاز(latency) ودامنه(amplitude) بودند.نتایج ثبت و فراوانی اختلال در آنها مقایسه شد. یافته ها: نتایج افت شدید در دامنه و افزایش در تاخیر فاز گره case را نشان دادند. میانگین latency در گروه 133.08 case=و 24.8=sd و میانگین latency در گروه 85.88 control =و 7.939sd= بود.pvalue=0.00))میانگین amplitude در گروه 0.68= case و 1.03sd=و میانگین amplitude در گروه 6.52control= و 1.851sd= بود.pvalue=0.00)) نتیجه گیری: در مجموع براساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آن با سایر مطالعات صورت گرفته چنین استنباط میشود که در گلوکوم مادرزادی هم حدت بینایی (تیزبینی) و هم عصب بینایی تحت تاثیر قرار گرفته و vep میتواند بیماری را در اولین مراحل ایجاد آن تشخیص دهد. تشخیص سریع به همراه درمان کاربردی به طور مشخص باعث بهبود بینایی کودکان در آینده و جلوگیری از نابینایی آنها میشود.