هدف : در این مطالعه به بررسی و مقایسه میزان فراوانی آریتیمی های بعد از انفارکتوس میوکارد در طول 48 ساعت اول بستری در ccu در بیماران دیابتی و غیر دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی طی سالهای 88-1387 پرداخته ایم. روش مطالعه : این مطالعه به صورت یک بررسی مشاهده ای (observational) از نوع مورد شاهدی (case-control) انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی شامل 110 بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد بستری در ‍‍ccu (55 بیمار دچار آریتمی در 48 ساعت نخست بستری و 55 بیمار بدون ابتلا به آریتمی) بود که به صورت متوالی (consecutive) از بین بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی طی سالهای 88-1387 انتخاب شدند. نتایج : 20 نفر (4/36 درصد) از دیابتی ها و 22 نفر (40 درصد) از غیر دیابتی ها دچار آریتمی بودند که ارتباط آماری معناداری را بین دیابت و آریتمی نشان نشان داد (p=0.695). میانگین مدت دیابت در بیماران بدون آریتمی 65/7 سال بود که اختلاف آماری معناداری را نشان نمی داد (p=0.896). نتیجه گیری : در مجموع بر اساس یافته های این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که بیماران دیابتی در قیاس با جمعیت عمومی در معرض خطر بیشتری از نظر وقوع آریتمی قلبی قرار ندارند. در انتها پیشنهاد می شود مطالعات بیشتری با حجم نمونه بالاتر جهت تأیید یافته های این مطالعه انجام شوند.