ماده 49 قانون اسلامی کودکان را مبری از مسئولیت کیفری می داند و در تبصره 1 این ماده کودک را کسی می داند که به حد بلوغ شرعی نرسیده باشد. در شرع مقدس اسلام برای بلوغ ملاکهایی بر شمرده شده که سن نامعتبرترین آنهاست. از طرفی ماده 1210 قانون مدنی عنوان می دارد که هیچ کس را نمی توان بعد از رسیدن به سن بلوغ به عنوان جنون یا عدم رشد محجور نمود مگر آنکه عدم رشد یا جنون او ثابت شده باشد و در تبصره 1 همین ماده سن بلوغ در پسران را 15 سال تمام قمری و در دختر را 9 سال تمام قمری ذکر می کند. از آنجا که اغلب دختران در ایران در سن بالای 12 سال به بلوغ جنسی و جسمی می رسند و در مجازات طبق قاعده درء بهتر است که احتیاط را رعایت کرده و سن بالاتر را ملاک قرار دهیم. بر آن شدیم تا با بررسی آیات و روایات مربوط به سن بلوغ، بهترین معیار برای تعیین سن مسئولیت کیفری دختران را بررسی کنیم. از طرفی در تبصره 2 قانون 1210 قانون مدنی میگوید : اموال صغیری را که بالغ شده در صورتی می توان به او داد که رشد او ثابت شده باشد. آیا مسئولیت کیفری اهمیت کمتری دارد که موضوع رشد (به معنای قدرت تمیز) در آن لحاظ نشده باشد؟