هدف: این مطالعه به منظور بررسی تاثیر دگزامتازون سدیم فسفات وریدی در کاهش درد واستفراغ پس ازعمل تونسیلکتومی و آدنوتونسیلکتومی انجام شد. اهداف ثانویه این مطالعه بررسی تاثیر دگزامتازون وریدی در کاهش تریسموس و کاهش نیاز به داروی ضد تهوع بعد عمل، مقایسه تاثیر دگزامتازون وریدی قبل ازعمل با حین عمل وبررسی علل مراجعه جهت عمل می باشد. روش مطالعه: این مطالعه تحلیلی، مداخله ای، آینده نگرو دوسوکور، بر روی 68 بیمار 5تا15 سالی که تحت عمل تونسیلکتومی و آدنوتونسیلکتومی قرار گرفته اند انجام شده است که بطور اتفاقی با استفاده از جدول اعداد تصادفی در یکی از 2گروه مطالعه ویا کنترل به ترتیب جهت دریافت دوز منفرد دگزامتازون وریدی 0.5mg/kg یا دارونما تقسیم شدند. دگزامتازون درگروه کنترل به دوفرم قبل ازعمل وحین عمل تزریق شد واثر آن براستفراغ، درد، تریسموس ومیزان نیاز داروی ضد تهوع پس از عمل دردو گروه مورد بررسی قرار گرفت و اثر این دو نوع تزریق نیز باهم مقایسه شد. یافته ها: ازنظر آماریاستفراغ و درد درطی 6ساعت پس از عمل در گروه مطالعه در مقایسه با گروه کنترل کمتر بود (pvalue<0.05)ولی تریسموس ونیازبه داروی ضد تهوع درطی 6ساعت پس از عمل در دو گروه اختلاف آماری معناداری را نشان نداد. (pvalue>0.05) ضمن اینکه درمطالعه انجام شده، تفاوت معناداری بین دونوع تزریق حین وقبل عمل دگزامتازون دیده نشد. ( pvalue>0.05) نتیجه گیری: در مجموع براساس نتایج حاصل از این مطالعه، می توان دگزامتازون وریدی را بطور روتین جهت کاهش استفراغ ودرد پس از عمل تونسیلکتومی یا آدنوتونسیلکتومی توصیه کرد، ولی تزریق دگزامتازون وریدی جهت کاهش تریسموس ونیازبه داروی ضد تهوع پس از عمل توصیه نمی شود.همچنین در این مطالعه تفاوتی بین دو نوع تزریق حین و قبل عمل مشاهده نشد.