کارکرد و پیامد کیفر، از اساسی ترین مسائل حقوق کیفری است. شالوده فلسفه حقوق کیفری مبتنی بر دو رویکرد سزاگرایی و پیامدگرایی است. رویکرد نخست، کیفر را ذاتاً مطلوب می داند؛ لکن در رویکرد دوم، مطلوبیت و بهداوری کیفر مبتنی بر تحصیل نتایج مطلوب است. بخش بزرگی از فلسفه کیفری خود را موظف به توجیه و چیستی رویکرد پیامدگرایی و استوار کردن قواعد و سازکارهای نظریه خود بر آن می داند. به انضمام این ضرورت، برخی از جلوه های حقوق کیفری در نظام کیفری اسلام، موید این رویکرد در عین تفاوت در جهان بینی است این افتراق جهان بینی مستلزم شناخت مبانی نظام حقوق کیفری عرفی و نظام حقوق کیفری اسلامی است که آن را نظام کیفری توحیدی می سازد. پژوهش پیش رو به بررسی گونه های پیامدگرایی در دو نظام کیفری عرفی و اسلامی و جهات اشتراک و افتراق آن می پردازد.