پدیده ی هم گام سازی در مجموعه ای از اجزای دارای برهمکنش، موضوع تحقیقاتی علوم گسترده ای از جمله فیزیک، شیمی، زیست شناسی و علوم اجتماعی است. یک رهیافت موفق برای حل مسأله ی هم گام سازی در نظر گرفتن هر یک از اجزای مجموعه به عنوان یک نوسانگر فاز است. در این جا پس از معرفی پدیده ی هم گام سازی به بررسی پایداری حالت های هم گام فرکانسی نوسانگرهای فاز در شبکه هایی با ساختارهای مختلف بر اساس مدل کوراموتو پرداخته ایم. به این ترتیب، با در نظر گرفتن جواب هایی برای هر شبکه و تحلیل پایداری آنها نشان داده ایم که با توجه به نوع بر هم کنش های بین نوسانگر های شبکه، جواب های در نظر گرفته شده پایدار و یا ناپایدار هستند سپس با ارائه ی معیاری برای زمان رسیدن سیستم به حالت هم گام، تأثیر انتخاب تابع توزیع فرکانس اولیه بر روند رسیدن سیستم به حالت هم گام بررسی شد.