یکی از موادی که در سال¬های اخیر از آن و همچنین از مشتقات آن به عنوان یک پرکننده و تقویت کننده زیست تخریب پذیر برای تهیه کامپوزیت¬ها استفاده می¬شود، سلولز است. میکروبلورسلولز(mcc) و نانوفیبرسلولز(nfc) موادی هستند که از سلولز خالص، به روش¬های مختلفی تهیه می¬شوند. در این تحقیق میکروبلورسلولز(mcc) از پوست ساقه گیاه کنف و گیاه پنبه، به روش هیدرولیز اسیدی تهیه شدند. از هیدروکلریک اسید در سه غلظت متفاوت 5/2%، 5% و 10% استفاده و اثر تغییر غلظت اسید بر روی نمونه های میکروبلورسلولز(mcc) تهیه شده، بررسی گردید. از میکروبلورسلولز(mcc) نانوفیبرسلولز(nfc) به¬روش هیدرولیز اسیدی که توسط هیدروبرمیک اسید انجام گرفت، تهیه گردید. بررسی و تجزیه و تحلیل ذرات میکروبلورسلولز(mcc) و نانوفیبرسلولز(nfc) با استفاده از روش¬های طیف¬سنجی¬ مادون¬قرمز تبدیل¬فوریه(ft-ir)، پراش اشعه ایکس(xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی(sem) و میکروسکوپ الکترونی عبوری(tem) صورت گرفت. نتایج حاصل از این بررسی¬ها نشان داد که مقدار بلورینگی ذرات در میکروبلورسلولز(mcc) 10% تهیه شده از هر دو گیاه کنف و پنبه بیشتر از بقیه نمونه¬های میکروبلور بود، هم¬چنین اندازه ذرات میکروبلورسلولز(mcc) کنف بیشتر از میکروبلورسلولز(mcc) پنبه به¬دست آمد. از طرف دیگر نتایج به¬دست آمده از نانوفیبرسلولز(nfc) نشان داد که مقدار بلورینگی و اندازه ذرات بلور پوست ساقه گیاه کنف از گیاه پنبه بیشتر بود