در این تحقیق سعی شده است با معرفی شبکه های عصبی مصنوعی عملکرد آن ها در قبال مساله تولید سفر مورد بررسی قرار گیرد و این روش با روش های حل کلاسیک مقایسه شود. یکی از روش های عمومی که در زمینه تولید سفر توسط مهندسین بکار گرفته می شود تلاش می نماید که بین تعداد سفر تولیدی (خانوار یا ناحیه ترافیکی) و یکسری پارامترهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ارتباط برقرار نماید. معمولا این ارتباط به کمک روش های رگرسیون و کالیبره نمودن یک رابطه کلی که می تواند خطی یا غیر خطی باشد صورت می گیرد. در این تحقیق نشان داده شده است که با رویکرد به روش های الهام گرفته شده از طبیعت و بکارگیری شبکه های عصبی مصنوعی که از سلسله اعصاب انسان الگو برداری شده اند می توان در زمینه مساله تولید سفر به نتایج بهتری نسبت به روش های کلاسیک دست یافت. نکته قابل توجه این مر باشد که شبکه های عصبی مصنوعی ارتباط های پیچیده بین پارامترهای ورودی و خروجی مدل را؛ بدون نیاز به معرفی چگونگی ارتباط از طرف طرح مدل، کشف می نماید.