هم زمان با گسترش فعالیت بورس اوراق بهادار در قرن بیستم، اختلافات بسیاری در بین مشتریان و فعالان این بازار به خصوص کارگزاران بورس ایجاد گردید. در نتیجه با گسترش معاملات بازار سرمایه حجم عظیمی از اختلافات به سمت دادگاهها روانه گردید. اگرچه دادگاهها مرجع اصلی حل کلیه اختلافات هستند، اما برخی مشکلات باعث گردید که طرفین اختلاف به دنبال مرجع دیگری برای رسیدگی به دعوای خود باشند. از طرف دیگر، استفاده از شیوه های حل و فصل اختلاف جایگزین برای سالهای زیادی دارای محدودیت بود و یکی از این محدودیتها استفاده از این شیوه ها در بورس اوراق بهادار بود. اما کم کم داوری به عنوان یک شیوه مناسب در بسیاری از کشورهای دنیا به خصوص در بورس استرالیا، آمریکا و انگلستان مورد پذیرش قرار گرفت. در مقایسه داوری در بورس اوراق بهادار با سایر داوری های تجاری، مشخص می گردد که این داوری تفاوتهای زیاد و خاصی با سایر داوری ها دارد. علاوه بر این تفاوتها که باعث گردیده که داوری در بورس اوراق بهادار نیازمند بررسی جامع و کاملی باشد، اهمیت یک بورس موفق در معادلات سیاسی و اجتماعی نیز از دیگر انگیزه های این تحقیق است. بررسی تاریخچه پر فراز و نشیب داوری در بورس، صلاحیت مراجع حل اختلاف در بورس اوراق بهادار، ماهیت، اجرا و اعتراض به آراء این مراجع از بخش های اصلی این رساله می باشد.