کوفه از آغاز (17 هجری) در هر دو خلافت مشکل تحولات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی را داشته زمان این تحقیق تا انقراض امویان بوده لذا در این تحقیق اوضاع سیاسی فرهنگی و اجتماعی کوفه تا 132 هجری قمری بیان شده است. بنای این شهر به عنوان پایگاه نظامی برای گروههای مسلمان ایجاد شده بود مهم و معروف بود و از جهت پایگاه نظامی همه خلفاء فرمان روایان معتقد بودند که مردم این شهر طرفدار آنان باشد. در حالی که مردم این شهر که اکثریت آنان نظامی بوده با وصف خاص خود زندگی می کردند و خود را سربلند محافظان حقیقی اسلام و حکومت اسلامی می دانستند همیشه مخالف حکومت بودند. تهاجم امویان توسط مهاجمان و فرمان روایان در کوفه در قرن اول و دوم 112 سال با ویرانی مادی روحی (معنوی) علیه شیعیان علی (ع) همراه بود این ظلم و ستم آنان اوضاع کوفه را همییشه برای قیام انقلاب شورش مشغول داشته دو نکته ای که سبب انقلاب ها و زوال انقلاب ها در کوفه موجب شده بود اینست که: 1- علت این انقلاب ها سیاسی فرهنگی و اجتماعی تعلیمات حق جویانه حضرت علی (ع) و اولاد آن حضرت بود. 2- علت زوال و سرکوبی این انقلابها نافرمانی از فرمایشات اهل بیت و دودلی سستی و بی وفایی مردم کوفه. این علت دوم سبب شده که خوارج به ظهور آمدند شهادت حضرت علی (ع) در محراب عبادت امام حسن مجتبی (ع) با معاویه صلح کرد حسبن بن علی (ع) و اصحاب باوفا و سفیر آن حضرت مظلومانه و غریباته به شهادت رسیدند. این علت دومی نه تنها بر اوضاع سیاسی اثر خود را داشت اثرش تا فرهنگ و اجتماع این شهر رسید که مصنفان و شاعران به دو گروه طرفداران اهل بیت و مخالفین اهل بیت تقسیم شدند و همچننی نظامیان نیز در دو گروه تقسیم شدند که یک گروه در راه حق جهاد می کرد و گروه دوم علیه اهل بیت شمشیر می زد در این رساله علل و بررسی عمل کرد فرمان روایان امویان بیان شده است.