بیماری های قلبی، از موضوعاتی هستند که بسیار مورد بحث قرار گرفته اند. شیوع بالای این گونه بیماری ها و مرگ و میر ناشی از آنها، مشکلات اجتماعی، اقتصادی و درمانی بسیاری را چه در کشورهای صنعتی و چه در کشورهای در حال توسعه ایجاد نموده است. روش های مختلفی برای درمان بیماران قلبی وجود دارد که یکی از آنها رگ گشایی قلب برای رفع تنگی رگ های مسدود با قرار دادن فنر در آن است. یکی از درمان های مکمل برای این دسته از بیماران، شرکت در برنامه های بازتوانی قلبی پس از رگ گشایی است. مطالعات نشان داده است بیمارانی که جراحی قلب باز می شوند، بیشتر و بیماران رگ گشایی شده، کمتر به بازتوانی قلبی می روند. در ایران نیز چنین است و افراد پس از رگ گشایی، کمتر به مراکز بازتوانی قلبی مراجعه می کنند که همین امر، دلیل انجام این تحقیق است. در این پژوهش، پس از شناسایی مشخصه های تاثیرگذار بر شرکت بیماران در بازتوانی با استفاده از تحقیق های گذشته و نظر خبرگان، پرسشنامه ای طراحی شد. سپس پرسشنامه ی طراحی شده، بین بیمارانی که پس از فنرگذاری برای پیگیری به مرکز قلب تهران مراجعه کرده بودند، توزیع شد. در نهایت 184 نمونه (158 بیمار شرکت نکرده و 26 بیمار شرکت کرده در بازتوانی) جمع آوری شد. سپس به کمک نرم افزارهای r و weka به داده کاوی بر روی نمونه ها و با نرم افزار spss به بررسی نتایج آماری پرداخته شد. برای داده کاوی از تکنیک دسته بندی و الگوریتم های درخت تصمیم، k- نزدیک ترین همسایه، ماشین های بردار پشتیبان و دسته بند بیزین استفاده شد. نتایج نشان داد متوسط صحت دسته بندی برای درخت های تصمیم ایجاد شده بر روی نمونه ها، برابر با %82 است و این مقدار از متوسط صحت سایر دسته بندها بیشتر است. یافته های حاصل از داده کاوی نشان داد که کمبود و یا نبود عامل توصیه ی پزشک، مهم ترین دلیل و یافته های آماری نیز نشان داد که وضعیت اقتصادی خانواده، فاصله تا محل ارائه ی خدمات، سالمند بودن و زن بودن، از جمله عوامل تاثیرگذار بر مراجعه نکردن بیماران رگ گشایی شده به بازتوانی قلبی است.