مقدمه: هدف کلی از انجام این پژوهش تعیین تاثیر تصویرسازی بینایی و حرکتی بر عملکرد و یادگیری سرویس کوتاه بدمینتون بود. مواد و روش ها در این راستا و با توجه به اهداف اختصاصی پژوهش 45 نفر از دانشجویان دختر که در رشته های مختلف دانشگاه های تربت حیدریه به تحصیل اشتغال داشتند و از عهده امتحان اولیه (پرسشنامه تجدید نظر شده تصویرسازی حرکت) برامدند به صورت نمونه در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده دراین پژوهش شامل پرسشنامه تجدید نظر شده تصویر سازی حرکت (سهرابی و همکاران 1386) و آزمون سرویس کوتاه بدمینتون فرانسوی بود. این تعداد به طور تصادفی در سه گروه تصویرسازی بینایی، تصویرسازی حرکتی و گروه کنترل (هر گروه 15 نفر) تقسیم بندی شدند. نتایج: نتایج آزمون t وابسته نشان داد که تفاوت معناداری بین پیش آزمون و پس آزمون و همچنین بین پیش آزمون و آزمون یادداری هم در گروه تصویرسازی حرکتی و هم در گروه تصویرسازی بینایی وجود دارد (05/0< p). در بررسی تفاوت اثر تمرین تصویرسازی بینایی و حرکتی بر عملکرد و یادگیری سرویس کوتاه بدمینتون نتایج آزمون تحلیل واریانس بااندازه های تکراری نشان داد که اثر تمرین در دو گروه بینایی و حرکتی در پس آزمون و آزمون یادداری معنادار بود(05/0< p). همچنین در بررسی اثر گروه نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که بین گروه بینایی – کنترل در پس آزمون و آزمون یادداری تفاوت معناداری وجود دارد. اما بین گروه های حرکتی – بینایی وگروه های حرکتی – کنترل تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: به طور کلی در این پژوهش مشاهده شد که تاثیر هر دو تمرین تصویرسازی بینایی و حرکتی بر عملکرد و یادگیری سرویس کوتاه بدمینتون موثر است. همچنین نتایج نشان داد که تاثیر تصویرسازی بینایی به نسبت تصویرسازی حرکتی بیشتر بوده است.