تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه حمایت اجتماعی و عشق ورزی با سازگاری زناشویی در بین کارکنان زن شاغل در ادارت دولتی شهر کرمان در سال1393انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه زنان شاغل و متاهل به تعداد2147نفر بود که از این تعداد با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده در حدود 327 نفرانتخاب گردیدند. پس از جمع آوری آراء و اندیشه های صاحب نظران در حوزه های جامعه شناسی و روانشناسی تعدادی فرضیه طراحی و اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های حمایت اجتماعی (محقق ساخته) ، عشق ورزی(لس1998) و سازگاری زناشویی(گراهام بی اسپانیر1976) به ترتیب با اعتبار و روایی 94/0 ، 83/0 ، 96/0 به روش پیمایشی جمع آوری گردید جهت تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار21spss و بهره گیری ازآزمونهای آماری پیرسون ، تحلیل رگرسیون چند گانه و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که انواع حمایتهای اجتماعی و عشق ورزی قدرت پیش بینی سازگاری زناشویی را در بین زنان شاغل در ادارات دولتی شهر کرمان دارند. همچنین نتایج بدست آمده نشان داد دو متغیر حمایت اجتماعی و عشق ورزی در یک ترکیب خطی به طور توام می توانند مقدار 69 درصد از واریانس متغیر سازگاری زناشویی را تبیین کنند. بین متغیرهای دموگرافیک( درآمد و تحصیلات همسر) با حمایت اجتماعی، عشق ورزی و سازگاری زناشویی رابطه معناداری مشاهده شد. پژوهش حاضر یافته های تحقیقات قبلی در مورد رابطه حمایت اجتماعی و عشق ورزی با سازگاری زناشویی را تایید نموده است. در پایان پیشنهاد می شود در جهت افزایش سازگاری زناشوئی در زنان شاغل ، مردان بایستی به دو متغیر حمایت اجتماعی و عشق ورزی توجه ویژه داشته باشند