با توجه به نقش کلیدی و مهم معلمان در فرایند یاددهی و یادگیری و نوع مسائلی که ضمن تدریس مباحث درسی در کلاس مطرح می کنند، این مطالعه با هدف بررسی توانایی معلمان ریاضی در طرح مساله و جستجوی مولفه های خلاقیت ریاضی در تکالیف طرح مساله شان انجام گرفته است. جامعه ی این تحقیق شامل کلیه معلمان ریاضی ایران در سال تحصیلی 93-92 است. در این مطالعه 206 نفر از دانشجو معلمان ریاضی شهرستان تهران، بجنورد، همدان و اهواز و تعدادی از معلمان ریاضی منطقه 4 تهران که در مقطع متوسطه مشغول به تدریس بودند به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند. این مطالعه از نطر هدف، کاربردی و از نظر اجرا، توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش آزمون محقق ساخته ریاضی است، که شامل 5 تکلیف طرح مساله براساس چارچوب استویانوا می باشد. همچنین برای بررسی اطلاعات بدست آمده از پرسشنامه، چارچوب های محقق ساخته و مدل ویسترو- یو (2009) و از روش کنترویچ و همکاران(2011) برای بررسی مولفه های خلاقیت استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه، روش های آمار توصیفی( فراوانی و درصد داده ها) مورد استفاده قرار گرفت. همچنین روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط تعدادی از اساتید ریاضی و آموزش ریاضی تایید شد و ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه، 78/. بدست آمد که این مقدار وضعیت مناسبی را در پایایی نشان می دهد. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که معلمان توانایی طرح مساله در زمینه های گوناگون را دارند اما در موقعیت های طرح مساله براساس شرایط تکلیف و میزان درک از زمینه موضوع عملکرد متفاوتی از خود نشان می دهند و معلمان با الگوپذیری از مسائل کتاب درسی در بیشتر موارد مسائلی روتین از کتاب درسی را مطرح کرده اند. همچنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد که دانشجو معلمان عملکرد بهتری نسبت به معلمان در طرح مسائل داشته اند.