این پایان¬نامه که در پنج فصل تنظیم شده به بررسی درونمایه ها و سبک غزلیات فاضل نظری پرداخته است و در آن ویژگیهای سبکی غزلیات شاعر مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. شعر فاضل نظری، اگرچه مقیّد به قواعد ساختاری و انضباط سنّتی حاکم بر شعر است، از حیث زبان و مضمون تکرار و ادامه گذشته نیست. اگرچه سنّت‏شکنی در وزن و قافیه در شعر وی دیده نمی‏شود، امّا او شاعری است که در خلق مضامین نو و تصاویر بکر در ساختار کهن بسیار توانا است . با توجه به نتایج تحقیق باید گفت که نگاه فاضل نظری به غزل نگاهی کلاسیک و غزل او بیت‏محور است. نظام نشانه‏ها در شعر فاضل نظری به غزل کلاسیک نزدیک‏تر است تا شعر و جریان‏های نوین امروزی. زبان فاضل نظری، در عین سادگی و روانی، بیانگر احساس و تخیّل عمیق است. نظری در غزلیاتش سه ضلع مثلثی را به نمایش گذاشته که عبارتند از سبک عراقی، سبک هندی و سبک غزل امروز. استفاده از نمادها و نشانه¬های سبک هندی، ایجاد تصاویر نو و مضامین خلاقانه و گرایش به طرز بیان حافظ از جمله هنرمندی های وی است. در فصل اول به کلیات تحقیق پرداخته شده است. در فصل دوم مباحث نظری مربوط به سبک شناسی گنجانده شده است. در فصل سوم زندگی و آثار شاعر مطرح شده است. در فصل چهارم که مهمترین بخش تحقیق است به تحلیل سبک شناختی آثار فاضل نظری پرداخته شده است که شامل ویژگیهای سبکی شاعر، عناصر زبانی، بیانی، آوایی، خیالی و فکری است.