در شیدسپهر خورشید، الگوهای دانه ای پیوسته با یکدیگر برخورد کرده و دانه های جدید با کنار زدن دانه های قدیمی ایجاد می شوند. در مقیاس های بزرگتر در نواحی آرام با توجه به حرکت دانه ها, میدان جریان های بزرگ مقیاسی (میدان جریان های ابردانه ای) به وجود می آیند. روش های مختلفی برای استخراج این ساختارهای بزرگ مقیاس بر روی سطح وجود دارند. با استفاده از روش ردگیری توپ های هندسی، نمایه ی سرعت محاسبه و میدان های سرعت ابردانه ای استخراج می شوند. با توجه به الگوریتم شناسایی خودکار، مرزهای ابردانه ای با استفاده از انتگرال گیریِ میدان های سرعت، در خلاف جهت زمانیِ مکان ذرات نمونه بر روی سطح معیین می شوند. پایه ی حلقه های خورشیدی بر روی شیدسپهر در نواحی تاجی، بر اثر باز اتصالی میدان مغناطیسی موجب ایجاد پدیده هایی به نام نقاط درخشان تاجی می شوند. با استفاده از داده های اِی آی اِی از تلسکوپ اِس دی اُو, مکان نقاط درخشان تاجی تعیین می شوند. حرکت نقاط درخشان در تصاویر فرابنفش دور 193 آنگستروم و رابطه ی بین جهت گیری دو قطب آن ها و نقاط درخشان بررسی شده است اکثر این نقاط درخشان تاجی (بیش از 85 درصد) در نواحی مرزهای ابردانه ای تشکیل می شوند که از این تعداد، حدود 50 درصد بر روی انشعابات اتفاق می افتند. کمتر از 15 درصد این نقاط درخشان هم در مرکز ابردانه ها به وجود می آیند. سرعت متوسط برای نقاط درخشان شبکه ای و نقاط درخشان میان شبکه ای به ترتیب 15 و 22 کیلومتر بر ثانیه است. نتایج ما همبستگی مثبتی را بین زاویه ی دوقطبی و جهت گیری این نقاط درخشان در طول موج های مختلف نشان می دهد.