کار اصلی اکسیژناتور در سیستم پمپ قلب و ریهء مصنوعی عبارت از این است که مثل ریهء طبیعی اکسیژن را وارد خون نموده و گاز کربنیک را از آن خارج نماید. بطور کلی سه نوع اکسیژناتور فیلمی، حبابی و غشائی مورد استفاده قرار می گیرد. در اکسیژناتورهای فیلمی و حبابی خون و گاز به طور مستقیم با هم در تماس هستند ولی در اکسیژناتور غشائی خون و گاز توسط یک غشاء از هم جدا شده است . با توجه به این مطالب در این پروژه آناتومی اکسیژناتور و عملکرد آن به طور کلی مطرح و مورد بررسی قرار می گیرد. پارامترهای اولیه و اصلی که در طراحی اکسیژناتورها باید مدنظر قرار گیرند، مانند سطح تبادل گاز، چگونگی تبادل گاز با خون و چگونگی مسیر جریان بررسی می شود. با توجه به اینکه اکسیژناتورهای غشائی hollow fiber با جریان خون خارج فیبر (elf) کارکرد بهتری نسبت به سایر اکسیژناتورها دارند چگونگی تبادل گاز با خون و چگونگی مسیر جریان در این اکسیژناتورها بیان شده است . از یک مدل تئوری - تجربی برای پیش بینی نرخ انتقال اکسیژن در یک محدودهء وسیع از شرایط ورودی استفاده می شود. همچنین با توجه به اینکه هر اکسیژناتور از دو قسمت اصلی یک مبدل حرارتی و دیگری قسمت مرکزی دسته فیبر تشکیل شده است چگونگی جریان در مبدل حرارتی اکسیژناتور maxima بررسی شده و نتایج ارائه می شود. در نهایت پیشنهادات برای ادامهء کار ارائه شده است .