در بخش اول، چهار مایع یونی مختلف شامل-1-اکتیل-3-متیل ایمیدازولیوم هگزافلوروفسفات [c8c1im][pf6] ، 1 - اکتیل - 3 - متیل ایمیدازولیوم تترا فلورو بورات [c8c1im][bf4] ، 1-بوتیل-3-متیل ایمیدازولیوم تترافلورو بورات [c4c1im][bf4] و 1-اتیل-3-متیل ایمیدازولیوم اتیل سولفات [c2c1im][etso4] سنتز شده و به طریق فیزیکی بر روی بستر سیلیکای مذاب ستون کروماتوگرافی گازی پوشش داده شدند. کارایی استخراج چهار مایع یونی برای ترکیب mtbe مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گردید که [c8c1im][bf4] بیشترین بازده استخراج را نشان می دهد. در ادامه شرایط مختلف پوشش فیزیکی فیبرها و استخراج از جمله دما وزمان استخراج، دما و زمان واجذب و سرعت چرخش محلول بررسی شدند. پارامترهای کارایی روش شامل محدوده ی خطی پویا (ldr)، حد تشخیص (lod)، حد اندازه گیری (loq)، تکرارپذیری (rsd%, n=6) و ضریب همبستگی (2r) به ترتیب µg l-1 120-1، ?g l-1 09/0 ، ?g l-1 3/3، % 3/8 و 997/0 بدست آمد. به نمونه بنزین، دو سطح غلظتی مختلف 2 و ?g l-1 30 تزریق شد و بازیافت های مناسبی به ترتیب شامل 6/90 و 2/94 بدست آمد. در پایان، مقایسه ای بین فیبرپیشنهادی اصلاح شده با مایع یونی با فیبرهای تجاری به عمل آمد. نتایج قابل قبولی نسبت به فیبرهای تجاری مشاهده شد. در بخش دوم، چگونگی اتصال مایعات یونی به سطح بستر سیلیکای گداخته از طریق پیوند شیمیایی، جهت رسیدن به فیبرهای با پایداری حرارتی و مکانیکی بهتر، مورد بررسی قرار گرفت. مایع یونی جدیدی به نام 1-متیل-3-(3-تری متوکسیل پروپیل) ایمیدازولیوم بیس (تری فلورو متیل سولفونیل) ایمید سنتز شد و به دو طریق فیزیکی و پیوند شیمیایی از طریق اتصال عرضی بر روی سطح بستر سیلیکای گداخته پوشش داده شد. نتایج نشان دادند که فیبر اصلاح شده به طریق شیمیایی پایداری حرارتی تا حدود ?c 220 را از خود نشان داد. همچنین فیبر اصلاح شده ی شیمیایی برای غلظت مشخصی از mtbe، کارایی استخراجی خوبی را برای 16 بار استخراج از خود نشان داد. تاثیر عوامل دما و زمان استخراج، دما و زمان واجذب و سرعت چرخش محلول بررسی شدند. محدوده ی خطی پویا (ldr) بین µg l-1 240-2 بدست آمد. تکرارپذیری روش (rsd%, n=5) مقدار 9/8 % بدست آمدکه مقدار بهبودیافتهای را نسبت به فیبر اصلاح شده ی فیزیکی (12 %) از خود نشان داد.

ریفامپیسین موثرترین داروی بیماری سل است. در این مطالعه رفتار الکتروشیمیایی ریفامپیسین در سطح الکترود کربن شیشه ای و اصلاح شده با چند مایع یونی بر پایه ایمیدازولیوم و مایع یونی/ نانولوله های کربنی/ کبالت (ii) با 2- اتیل هگزانوات در محلول های بافر فسفات با 4/7 =ph مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات ولتامتری چرخه ای مشخص کرد که فرآیند اکسیداسیون شبه برگشت پذیر و تحت کنترل انتشار است. نتایج نشان داد که اصلاح الکترود سرعت اکسیداسیون را با افزایش جریان پیک بهبود می بخشد و ریفامپیسین در پتانسیل های کمتری اکسید می شود که از نظر ترمودینامیکی مطلوت تر است. یک روش حساس، ساده و سریع عیار سنجی جذبی همراه با ولتامتری پالسی تفاضلی برای اندازه گیری و تعیین مقدار ریفامپیسین به کار رفت. با استفاده از روش ذکر شده ریفامپیسین می تواند با حد تشخیص m 6.1*10-9 اندازه گیری شود.