صائب از جمله شاعران مشهور در مضمون پردازی و ابتکار معانی بدیع است. تصویرآفرینی های بکر و نغز مشخصه ی اصلی آثار شعری اوست. در دیوان وی چون دیگر شاعران از اکثر سازهای رایج یاد شده است. هدف وی از کاربرد واژگان موسیقی، بیان این هنر نبوده بلکه در بیشتر موارد به مدد موسیقی و اصطلاحات آن با صور ذهنی خویش نکات حکمی، اخلاقی، عرفانی، عاشقانه و... را برای خواننده مطرح ساخته است. او گاهی برای بیان این حقایق، اصطلاحات و ابزار موسیقی را به گونه ای سمبل یا رمز قرار می دهد تا مقاصد و مفاهیم انتزاعی خویش را مصور سازد. در این پژوهش به منظور بررسی میزان آشنایی صائب با هنر موسیقی، مجموعه آلات و اصطلاحات موسیقی را در دیوان وی به همراه شاهد مثال های از ابیات او شرح و بررسی نمودیم. هر ساز را ابتدا از نظر ساختار و آنگاه نمونه هایی از کاربرد آن را مطرح ساختیم و به تصویرآفرینی، مضمون پردازی و در مجموع بیان مقاصد شاعر در استفاده از این آلات پرداختیم. با توجه به بررسی های انجام شده در میان سازها، نی پربسامدترین و ارغنون کم کاربردترین آلات موسیقی به کار رفته در شعر صائب اند