نوار ساحلی خلیج فارس از نظر اقتصادی، توریستی، محیط زیستی و شیلاتی دارای اهمیت فراوانی می¬باشد از طرفی وجود بیش از 60 درصد ذخایر نفت جهان و تردد متعدد کشتی¬های نفت¬کش، احداث سکوهای نفتی و مجتمع¬ها و پالایشگاه¬ها در اطراف خلیج¬فارس، سواحل این خلیج در معرض اثرات منفی ناشی از آلودگی نفتی قرار دارد. بنابراین تعیین حساسیت مناطق ساحلی به آلودگی نفتی، ارایه روش¬هایی جهت توسعه مدل¬ها، بومی¬سازی روش¬ها و مشخص کردن معیارهای حساسیت به آلودگی نفتی بسیار ضروری است. در این تحقیق با استفاده از اکستنشن های spatial analyst tools ، ahp در gis و ارزیابی چند معیاره، روش جدیدی برای تعیین حساسیت مناطق ساحلی نسبت به آلودگی های نفتی (با مطالعه موردی بر روی سواحل شهرستان بندرعباس ) ارائه شده است. ابتدا محدوده خط خطر مشخص، سپس معیارهای موثر در تعیین حساسیت مناطق ساحلی به آلودگی های نفتی، شناسایی و کلاس های حساسیت در مورد هر کدام از این معیارها تعیین گردید. در مرحله بعد با استفاده از روش سلسله مراتبی فازی به هر کدام از معیارها براساس اهمیت آن ها، وزنی تعلق گرفته و لایه های وزن دار شده در قالب لایه های اطلاعاتی و با به کارگیری مدل های همپوشانی شاخص و topsis سلسله مراتبی فازی در محیط gis با یکدیگر تلفیق و نتایج حاصل به دست آمد. برای به دست آوردن وزن پارامترها با استفاده از نظر کارشناسان و نرم افزارهای مربوطه با استفاده از روش سلسله مراتبی تعیین و سپس این وزن ها فازی گردید و سپس با استفاده از مدل topsis سلسله مراتبی فازی نتایج به دست آمد، همچنین برای آماده سازی لایه ها و رویهم گذاری و تلفیق آنها, از نرم افزار arcgis10 به کار گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که می توان از مدل topsis سلسله مراتبی فازی در تعیین حساسیت مناطق ساحلی نسبت به آلودگی نفتی استفاده کرد و اکثر مناطق ساحلی شهرستان بندرعباس دارای حساسیت متوسط در هنگام آلودگی نفتی می باشند، همچنین با توجه به موقعیت فوق استراتژیک بندر شهید رجایی، این محدوده دارای حساسیت خیلی زیاد نسبت به آلودگی نفتی می باشد و این امر باید در مدیریت بحران مورد توجه جد قرار گیرد.