هدف از این تحقیق ارتباط علَی احساس خودسودمندی ورزشکاران بر رابطه مربی-ورزشکار در لیگ¬های ورزش کشور می باشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی و از حیث ارتباط بین متغیرها از نوع علی می باشد .جامعه آماری این تحقیق شامل 625 نفر از ورزشکاران و 126 مربی مرد لیگ¬های ورزشی کشور در سال 1392-1391 در رشته¬های فوتبال, بسکتبال, کشتی و تکواندو می¬باشد.که بر اساس جدول انتخاب تصادفی مورگان با استفاده از روش نمونه¬گیری تصادفی ساده تعداد 242 ورزشکار و92 مربی بعنوان نمونه تحقیق در نظر گرفته شدند. ابزار اندازگیری تحقیق حاضر عبارتند از پرسشنامه محقق ساخته خودسودمندی ورزشکاران با 10 سوال، و پرسشنامه محقق ساخته رابطه مربی- ورزشکار 7 ارزشی لیکرت که دارای روایی و پایایی پرسشنامه¬های خودسودمندی 84/0 ? =و رابطه مربی- ورزشکار 89/0 ? =می¬باشد. در نهایت از مدل معادلات ساختاری با نرم افزار لیزرل استفاده شد. خروجی نرم افزار نشان دهنده برازش مناسب مدل بود و نشان داد میزان ارتباط احساس خودسودمندی ورزشکاران با رابطه مربی- ورزشکار معنی¬دار می¬¬باشد. واژه¬های کلیدی: احساس خودسودمندی، ورزشکاران، ساختار شخصیت، انگیزش، رابطه مربی- ورزشکار