خاک های واگرا، خاک های ریزدانه ای هستند که به محض تماس با آب به سهولت شسته می شوند و فرسایش می یابند. گستره وسیع خاک¬های واگرا در ایران و جهان، پتانسیل زیاد احداث سازه های آبی در این مناطق، صدمات وارد به آنها در اثر استفاده ازاین نوع خاک ها و همچنین غیراقتصادی بودن جایگزینی منابع قرضه واگرا با منابع غیرواگرا، اصلاح خاک¬های واگرا را ضروری می نماید. پتانسیل واگرایی و قابلیت اصلاح خاک با استفاده از آزمایش هیدرومتری ساده و دوگانه، آزمایش کرامب و پین هول مورد ارزیابی قرار می گیرد. در این تحقیق با افزودن نانوسیلیس و بنتونیت به نمونه رس واگرا، پتانسیل واگرایی خاک و همچنین مقاومت برشی خاک سنجیده می شود. نتایج به دست آمده نشان می دهد که افزودن جداگانه ی 10%بنتونیت و 1% نانوسیلیس به رس واگرا باعث کاهش پتانسیل واگرایی و افزایش مقاومت برشی خاک واگرا می شود.