ارتقای کیفیت در سازمان ها، همواره یکی از مهم ترین مباحث در راستای ادامه حیات و پیشرفت سازمان ها بوده است. مدارس غیرانتفاعی به عنوان یک سازمان خدماتی نیازمند حفظ و بهبود کیفیت عملکردشان هستند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر مولفه های کیفیت عملکرد از منظر مشروعیت بر رضایت والدین دانش آموزان دبیرستان های غیرانتفاعی دخترانه شهر تهران است. روش پژوهش توصیفی، و جامعه آماری متشکل از والدین (یکی از والدین) دانش آموزان دبیرستان های غیرانتفاعی دخترانه شهر تهران بودند که با استفاده از نرم افزار g-power، 384 نفر از والدین به عنوان نمونه انتخاب شده و به روش نمونه گیری خوشه ای در دسترس، پرسشنامه 42 سوالی محقق ساخته میان آنان توزیع شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون صورت گرفت و در نهایت مشخص شد که ارتباط معناداری میان هر یک از مولفه های کیفیت عملکرد از منظر مشروعیت شامل مولفه های پاسخگویی، اعتبار، ایمنی، مسائل ملموس و اطلاعات به ترتیب اهمیت با رضایت والدین در دبیرستان های غیرانتفاعی دخترانه شهر تهران وجود دارد.

بهبود مستمر عملکرد سازمان ها می تواند پشتیبان ایجاد فرصت های تعالی سازمانی شود. بدون کسب آگاهی از میزان دست یابی به اهداف و نیز شناسایی مواردی که به بهبود جدی نیاز دارد، بهبود عملکرد میسر نخواهد شد و موارد مذکور بدون اندازه گیری و ارزیابی کارایی امکان پذیر نیست. هم چنین بحث رقابت در میان سازمان های خصوصی که به لحاظ اقتصادی متکی به دولت نیستند، موضوعی است که حیات آن ها بدان وابسته است؛ لذا در سازمان ها، تلاش برای کسب مزیت رقابتی، امری اجتناب ناپذیر است. سازمان های آموزشی مثل دانشگاه نیز از این امر مستثنی نیستند؛ لذا از اهداف عمده و اصلی این گونه سازمان ها تلاش برای بالا بردن بار علمی و رتبه ی بهتر در میان سایر دانشگاه ها می باشد، که این امر سبب شد مطالعه ی موردی این پژوهش روی دانشگاه های غیرانتفاعی صورت پذیرد. هدف از انجام این پژوهش، سنجش و رتبه بندی کارایی گروه های آموزشی دانشگاه های غیرانتفاعی- غیردولتی بر اساس مدل تحلیل پوششی داده ها در دانشگاه علم و فرهنگ می باشد. روش استفاده در این تحقیق، روش کمی بوده و از آن جایی که تمامی گروه های آموزشی در دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد مورد بررسی قرار گرفته اند، از روش سرشماری استفاده گردیده است. در نهایت، با استفاده از روش ناپارامتریک تحلیل پوششی داده ها و به کارگیری نرم افزارهای حل کننده ی تحلیل پوششی داده ها، به بررسی کارایی پرداخته شده است و از نتایج عددی به دست آمده، کارا بودن یا ناکارا بودن گروه های آموزشی مشخص شده است. نتیجه ی پژوهش به این صورت می باشد که از 19 گروه آموزشی در مقطع کارشناسی، 5 گروه به عنوان گروه کارا و 14 گروه به عنوان گروه ناکارا شناخته شدند و هم چنین در مقطع کارشناسی ارشد از 26 گروه آموزشی، 15 گروه آموزشی به عنوان گروه کارا و 11 گروه آموزشی به عنوان گروه ناکارا تشخیص داده شده اند.