برای این منظور با استفاده از روش پیمایشی – توصیفی از دو گروه جامعه آماری یعنی مدرسان و فراگیران دوره های آموزشی نظرخواهی شده و سپس داده ها و اطلاعات لازم برای قضاوت در مورد واکنش آنها نسبت به آموزش الکترونیکی فراهم گردید و همچنین از روش نمونه گیری هدفمند برای گروه فراگیران و برای مدرسان از روش سرشماری استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی(فراوانی، درصد و میانگین) و روش های آمار استنباطی (آزمون t و خی دو ) بهره گرفته شده است. یافته های بدست آمده بیانگر این است که با توجه به میانگین مرکب داده های مربوط به شاخص ها، فراگیران نسبت به برنامه آموزش الکترونیکی واکنش مثبت نشان دادند که نشان دهنده رضایت فراگیران از این نوع برنامه های آموزشی بوده است. همچنین وضعیت برنامه آموزشی از نگاه مدرسان نیز مانند فراگیران از مطلوبیت نسبی برخوردار است و در کل نتایج پژوهش حکایت از مطلوبیت برنامه های آموزشی از نگاه فراگیران و مدرسان دارد که این نتایج با استفاده از آزمون های آمار استنباطی هم مورد تأیید می باشد