هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین خودارزشمندی مشروط و شادی با پیشرفت تحصیلی در بین دانش آموزان پسر مقطع دوم متوسطه شهرستان شهریار می باشد. روش مطالعه حاضر از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطه دوم متوسطه شهرستان شهریار (3800 نفر)تشکیل می دهند، که از این تعداد 340 نفر بر اساس جدول پیشنهادی مورگان به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. نمونه های انتخاب شده به آزمون های خودارزشمندی مشروط کراکر و همکاران، و پرسشنامه شادکامی آکسفورد پاسخ دادند. همچنین معدل نیمسال اول سال تحصیلی 92-93 به عنوان معیار پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین خودارزشمندی مشروط با پیشرفت تحصیلی رابطه وجود دارد؛ و همچنین شادی و خود ارزشمندی مشروط به طور معنی داری پیشرفت تحصیلی را پیش بینی می کنند.