امروزه استفاده از واکنشهای جفت شدن کاتالیزشده با پالادیوم، در سنتز آلی توسعه یافته اند.برای رسیدن به بهترین راندمان در واکنش های مذکور، نوع لیگاند متصل به پالادیوم از نقطه نظرمکانیسمی اهمیت زیادی دارد. در واقع لیگاند باید توانایی خاصی در اکسیداسیون- احیا داشته باشدتا بتواند به چرخه ی کاتالیزوری دوام بخشد از ابتدای مطالعات روی پالادیوم،لیگاندهای فسفردار بهترین جوابها را از خود نشان دادند، لیکن فسفر مشکلاتی نظیر حساسیت به اکسیژن هوا و سمیت دارد. به همین دلیل تلاشهای زیادی برای تنوع بخشیدن به لیگاند ها و یافتن جایگزین مناسب برای فسفر صورت گرفت. با گردآوری نتیجه ی این تلاشها میتوان گفت ایمینها و-nهتروسیکلیک کاربنها و پلی وینیل الکلها جایگزین مناسبی میباشند در هر حال، در این پروژه تلاش شد که بتوان از پلی وینیل الکل و ایمین ها با انجام یک سری واکنش های شیمیایی و اصلاح آن، لیگاندهایی برای پالادیوم و در نهایت برای واکنش جفت شدن تهیه کرد.برای اینکه پلیمر حمایت کننده ی طراحی شده مناسب تر باشد، تصمیم گرفته شد به صورت هیبرید تهیه شود تا مشکل جداسازی پس از واکنش شیمیایی مرتفع گردد. این پایان نامه از دو بخش تشکیل شده است 1.سنتز هیبرید پلی وینیل الکل با استفاده از تترااتوکسی سیلان و در نهایت ساخت کمپلکس ]هیبرید پلی وینیل الکل تترا اتوکسی سیلان[دی کلرید پالادیوم و انجام واکنش جفت شدن متیل اکریلات, متیل متا اکریلات و فنول با یدو بنزن با استفاده از این کاتالیزور 2.سنتز ایمین با استفاده از هیبرید اکسید شده پلی وینیل الکل و فنیل هیدرازین و در نهایت ساخت کمپلکس ]هیبرید ایمین دار شده توسط فنیل هیدرازین[ دی کلرید پالادیوم و انجام واکنش جفت شدن متیل اکریلات و یدو بنزن با استفاده از این کمپلکس ساختار شیمیایی پلیمرهای سنتز شده توسط تکنیک های مختلف اسپکترسکوپی مانند ir، uv– siv شناسایی و تایید شد.و همچنین راندمان واکنش های جفت شدن با استفاده آنالیز gc-mass تعیین شد