نام پژوهشگر: عبد الناصر فضل نیا
رقیه مطلبی حسین پیر خراطی
منطقه بورالان در شمال استان آذربایجان غربی و درشمال غرب شهرستان پلدشت در بین طو ل های جغرافیایی ʹ 30 ° 44 تا ° 45 و عرض¬های جغرافیایی ʹ 30 ° 39 تا ° 40 و با میانگین ارتفاعی 1447 متردر منتهی الیه گدازه های بازالتی دامنه های کوه آرارات واقع شده است.چندین روستا در منطقه وجود دارد که مهمترین آنها بورالان و قم قشلاق هستند که در نزدیکی منطقه مورد مطالعه قرار دارند.چون آب آشامیدنی و مورد نیاز برای کشاورزی این روستاها تحت تاثیر آبهای زیرزمینی اطراف قرار می گیرد و اکثر ساکنان این مناطق دچار بیماری فلورزیس هستند.( دندان های زرد رنگ). بنابراین ضروری به نظر آمد تا آلودگی آب این نواحی مورد مطالعه قرار گیرد. تحقیق مورد نظر در جهت اندازه گیری برخی عناصر سنگین و همچنین عنصر فلوئور و بررسی اثرات معدن منیزیت بر محیط زیست منطقه بورالان صورت گرفته است.نتیجه آنالیز نمونه ها نشان می دهد که این ناحیه در مقایسه با استانداردهای جهانی who وepa و استاندارد ملی نسبت به برخی عناصر مانند مس ، نیکل و روی آلودگی نشان نمی دهد ولی میزان عناصری مانند فلوئور و کروم بالاتر از حد مجاز استاندارد جهانی بوده و نسبت به عنصر سرب هم در برخی نمونه ها آلودگی نشان می دهد. آب این منطقه برای آشامیدن و کشاورزی نامناسب می باشد. همچنین بررسی های صحرایی و آزمایشگاهی نشان می دهد که منیزیت¬های موجود در منطقه بورالان پلدشت از نوع رسوبی هستند. این منطقه بزرگترین ذخیره منیزیت ایران را دارد. آلودگی خاک منطقه باعث شده است که در منطقه پوشش گیاهی خیلی جزئی باشد و در نتیجه دامداری و کشاورزی کم رونق باشد و در فصول بهار و تابستان مردم منطقه به ییلاق کوچ کنند و منطقه خالی از سکنه باشد.