فرهنگ مهدوی از مجموعه باورها، ارزش ها و نمادها تشکیل شده که در ارتباط با ظهورمنجی از نسل پیامبر( ص ) و فرزند یازدهم حضرت علی ( ع )، شکل گرفته که ریشه اعتقادی آن از آیات و روایات معصومین ( ع ) استخراج می شود. فرهنگ مهدوی دارای دو بخش می باشد؛ فرهنگ آرمانی و فرهنگ انتظار. مهمترین ویژگی های فرهنگ مهدوی و حکومت جهانی حضرت ( عج )، عبارتند از آرمان شهری، جهان شمولی و دینی بودن آن. آثار این فرهنگ شامل دو بخش آشکار و نهان است که، مهم ترین اثر آشکار آن " زمینه سازی برای ظهور " است و کارکردهای نهان آن عبارتنداز: ترسیم اهداف زندگی، ایجاد نشاط و خوش بینی، پویایی و تحرک و هویت بخشی و انسجام آفرینی. همچنین چشم انداز فرهنگ مهدوی در چهار بعد توسعه اجتماعی و فرهنگی و سیاسی و اقتصادی مورد توجه قرار گرفته است. از طرفی جهانی شدن را به عنوان گسترش روابط فوق قلمروگرایی تعریف نموده و بر مبنای آن به بررسی ابعاد، ویژگی ها و پیامدهای جهانی شدن پرداختیم. بررسی تأثیرات جهانی شدن بر فرهنگ مهدوی و حکومت جهانی حضرت ( عج ) در قالب چالش ها و فرصت ها آمده است. چالش ها در درجه اول ناظر به عناصر فرهنگ مهدوی یعنی؛ باورها، ارزش ها و هنجارها می باشد و همچنین در حوزه ویژگی ها و آثار فرهنگ مهدوی است، که البته با آسیب شناسی عملکرد دستگاه های فرهنگی درون جامعه و استفاده از فرصت هایی که جهانی شدن فراروی فرهنگ مهدوی می گذارد، کاستی های موجود مورد ارزیابی قرار می گیرد و با توجه به گسترش تکنولوژی باید از فرصت هایی که جهانی شدن ایجاد کرده است نهایت استفاده را برای ترویج فرهنگ مهدوی داشت.

خواجه نصیر و غزالی از جمله متکلمانی هستند که هم قائل به معاد جسمانی و روحانی بوده اند، آن دو بیشتر از طریق آیات و روایات سعی کرده اند معاد جسمانی و نوع لذت و الم و سعادت و شقاوت را اثبات نمایند. در این رساله تلاش شده است که نخست انواع معانی نفس و سپس اثبات معاد و تفاوت لذایذ و آلام دنیوی و اخروی مطرح و پس از آن ، به تعریف لذت و اقسام آن و اثبات لذات و آلام اخروی و مراتب سعداء و اشقیاء از نظر ابو حامد و خواجه نصیر، و به دنبال آن به مسئله خلود و عدم خلود در رنج ها و خوشی ها با توجه به مبانی آن دو اندیشمند و سپس به برخی از احولات آخرت و در پایان به نقد و بررسی و مقایسه نظرات این دو متفکر پرداخته شود.