نام پژوهشگر: سید محمد تقی حامد موسویان
بهناز کچوئیان محمد ربیعی
هدف از انجام این پروژه، ساخت نانوزیست حسگر تشخیص پنی سیلین جی به روش چاپ صفحه ای بود تا بتوانیم ابزاری کوچک، قابل حمل با زمان پاسخ دهی کوتاه جهت بررسی آلودگی مواد غذایی داشته باشیم. در این مطالعه، تکنیک استفاده از پیرول به عنوان پلی مر رسانا در زیست حسگر تشخیص پنی سیلین جی که به روش چاپ صفحه ای فلز بر روی ورقه نازک شیشه ای و به دام اندازی پنی سیلیناز در شبکه پلی مری پیرول تهیه شد، مورد بررسی قرار گرفت. به این صورت که ابتدا نوار های فلز تهیه شد، محلول آنزیم و پیرول به روش تثبیت به دام اندازی، بر روی پایه قرار گرفت و با افزودن سوبسترا بر روی نوار پوشیده از محلول آنزیم وپیرول و اعمال ولتاژ اولیه، ولتاژ خروجی ثبت شد. نتایج آزمایشات با طراحی فاکتوریل جزئی برای سه فاکتور مقدار پیرول، مقدار آنزیم و غلظت سوبسترا نشان می دهد که با انتخاب مقادیر 4/0 و 8/0 میلی لیتر برای پیرول، 2/0 و 4/0 میلی لیتر برای آنزیم و محلول های g/lit1 و g/lit2برای سوبسترا، با افزایش مقدار پیرول، در مقادیر ثابت آنزیم و سوبسترا، ولتاژ خروجی افزایش می یابد.با افزایش مقدار آنزیم در مقادیر ثابت پیرول و سوبسترا به ترتیب برابر 4/0میلی لیتر و g/lit 1، ولتاژ خروجی افزایش یافت. از طرف دیگر در مقایسه دو غلظت g/lit1 و g/lit2 از سوبسترا، نتایج نشان می دهد که افزایش غلظت سوبسترا، کاهش ولتاژ خروجی را به همراه دارد.