موضوع فساد به معنای سوء استفاده از جایگاه عمومی جهت دست یافتن به منافع شخصی موضوعی است که هم در سطح داخلی (به علت مختل نمودن کارکردهای اصلی حاکمیتی) هم در سطح بین المللی (بعلت تحت تاثیر قرار دادن روابط بین المللی) مورد توجه جهانی قرار گرفته است. این مسئله همواره در طول تاریخ مبتلابه همه ی دولت ها بوده است. تصویب کنوانسیون بین المللی مبارزه با فساد گامی مهم در این راستا ارزیابی می شود. در عرصه داخلی نیز تصویب این کنوانسیون در سال 1387 به عنوان نقطه ی عطفی در مبارزه با فساد در کشور محسوب می شود. هدف تحقیق حاضر بررسی رویکرد کنوانسیون مزبور در مقابل با فساد است که رویکردی پیشگیرانه و سرکوب گرانه می باشد که هر دوی این رویکردها از دیدگاه کنوانسیون مورد بررسی قرار گرفته اند. علاوه بر این ها نگاهی اجمالی نیز به نظام حقوق داخلی خواهیم داشت و آن را با مفاد کنوانسیون مقایسه خواهیم نمود و در نهایت پیشنهاداتی برای قانونگذار داخلی ارائه خواهیم داد.