برخوردار بودن از نعمت سلامتی برای اغلب انسان ها موضوع مهمی می باشد و انسان همواره برای رسیدن به آن تلاش می کند. توجه به ابعاد مختلف سلامت، بویژه سلامت اجتماعی و عوامل دخیل در آن، در مورد جامعه ما که به عنوان یک جامعه دارای جمعیت جوان است، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از سوی دیگر، در دهه های اخیر، با ورود زنان به دانشگاه ها و متعاقباً تقاضای آنها برای ورود به بازار کار مواجه هستیم و از آنجایی که شغل به عنوان یک تعیین کننده اجتماعی موثر بر سلامت افراد مطرح است و سلامت زنان سلامت خانواده و نهایتاً سلامت جامعه را در بر خواهد داشت. از اینرو سوال مهمی که به ذهن متبادر می شود این خواهد بود که کدام جنبه از اشتغال بیشترین تأثیر را بر سلامت اجتماعی دانشجویان دختران دارد. به دنبال طرح این مساله، تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین سلامت اجتماعی و اشتغال دانشجویان دختر شکل گرفته است. جامعه آماری، دانشجویان دانشگاه الزهرا (س) می باشند که در سه مقطع، کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری در سال 1393 مشغول به تحصیل هستند. نمونه گیری به روش خوشه ای احتمالی و نمونه آماری به حجم 267 نفر از بین دانشکده ها انتخاب شده است. روش تحقیق پیمایش و اطلاعات با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شده است. علاوه بر این، چارچوب تئوریکی تحقیق شامل نظریه کییز و رویکردهای مثبت و منفی ارتباط اشتغال و سلامت (اعتلای نقش، فشار نقش، اعتلای نقش، تجمع نقش...) است. بر اساس مدل تحلیلی، متغیرهای شغل (وضعیت اشتغال، نوع شغل و شرایط شغلی) از طریق متغیرهای واسط (پیامد های اشتغال)، بر سلامت اجتماعی دانشجویان دختر تاثیر می گذارد. یافته های نشان می دهد که در سطح همبستگی های دو متغیره، صرف داشتن و یا نداشتن شغل و نیز نوع (رتبه) شغل، تفاوتی در میزان سلامت اجتماعی دانشجویان دختر ایجاد نکرده است. اما در مدل رگرسیونی، رتبه شغلی در کنار متغیرهای دیگر به عنوان پیش بینی کننده متغیر وابسته نمودار شده است. همچنین در تحلیل مسیر، نوع شغل بعد از شرایط شغلی، بیشترین تأثیر را بر متغیر وابسته داشته است به عبارتی، شرایط شغلی بیشترین تأثیر را بر سلامت اجتماعی دارد. از میان متغیرهای شرایط شغلی، میزان درآمد ماهیانه و اشتغال در بخش دولتی، بیشترین تأثیر را بر سلامت اجتماعی دانشجویان داشته اند. بین شرایط شغلی مطلوب در آینده و سلامت اجتماعی گروه غیرشاغل نیز رابطه وجود دارد. همچنین، رابطه توانمندی های اجتماعی و مهارتهای ارتباطی با سلامت اجتماعی تأیید اما تأثیر توانمندی های روانی تأیید نشده است. از میان متغیر های زمینه ای، بین سن، وضعیت تاهل و نوع منزل مسکونی با سلامت اجتماعی رابطه وجود داشته است.