پژوهش حاضر با هدف بررسی احساس امنیت زنان شهر خلخال در فضاهای عمومی شهری وعوامل مرتبط با آن در بین زنان 64-18 ساله شهر خلخال انجام شده است. این پژوهش به روش پیمایشی انجام شد. از اعتبار صوری استفاده گردید و قابلیت اعتماد نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به دست آمد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان 64-18 ساله شهر خلخال که بر اساس آخرین آمار تعدادشان 13676 نفر برآورد شده است، می باشد که از بین آن ها با استفاده از جدول مورگان تعداد 375 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از دو شیوه آمار توصیفی و استنباطی و با بهره گیری از نرم افزار spss، پس از تهیه جدول ماتریس، اطلاعات در قالب جداول یک بعدی و دوبعدی تنظیم شد. یافته های پژوهش نشانگر این بودند که بین متغیرهای مستقل میزان استفاده از رسانه های جمعی، احساس کنترل از سوی نیروی انتظامی، احساس محرومیت، احساس آنومی، مشارکت در تامین امنیت، اعتماد به عملکرد قانون با میزان احساس امنیت در فضاهای عمومی شهری رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه نشان داد متغیرهای مستقل وارد شده در معادله جمعاً 89 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین نمودند.

هدف این مطالعه مقایسه ی زنان شاغل و غیر شاغل در مقیاس سلطه گری و سلطه پذیری (ساختارقدرت در خانواده) و مولفه های آن است. روش این پژوهش از نوع علی مقایسه ای (پس رویدادی) می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی زنان شاغل و غیرشاغل شهر خلخال است. نمونه ی تحقیق شامل 80 نفر، شامل 40 زن شاغل و 40 زن غیر شاغل می باشند. روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای است. زنان شاغل و غیر شاغل ازلحاظ سن و طبقه اقتصادی ـ اجتماعی با همدیگر همتا گردیدند. ابزار گردآوری داده ها مقیاس سلطه گری و سلطه پذیری می باشد. تحلیل داده ها به دو روش توصیفی و استنباطی که شامل میانگین، انحراف معیار و تحلیل واریانس چند متغیره انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که زنان شاغل و غیر شاغل در مقیاس سلطه گری و سلطه پذیری تفاوت معنی داری ندارند؛ بنابراین اشتغال زنان با سلطه گری و سلطه پذیری آن ها تعامل دارد و زنان شاغل ازلحاظ سلطه گری نمره های بالاتری را کسب نمودند.