فرآیند کشش عمیق از پرکاربرد ترین فرآیندها در تولید قطعات در تعداد بسیار بالا است. همچنین این عملیات به دلیل دخیل بودن پارامترهای زیاد و رفتار مواد دارای پیچیدگی های زیادی در طراحی فرآیند و انتخاب پارامترهای مناسب است. کشش عمیق با یک بلانک اولیه آغاز می شود و مطمینا شکل آن در نتیجه شکل دهی می تواند اثرات زیادی داشته باشد. لذا در حدود دو دهه است که بر روی تعیین شکل بلانک اولیه تحقیقاتی صورت گرفته است. یکی از اهدافی که همواره مد نظر بوده، طراحی بلانک برای تولید قطعات با شکل مطلوب و با حداقل تریم و در نهایت حذف عملیات تریم بوده است. در این پروژه از روش تحلیل حساسیت بر پایه تحلیل المان محدود برای بهینه سازی بلانک اولیه استفاده شده است. برای این منظور ابتدا به شکل عددی و با مقدار خطای حداکثر %1 بلانک بهینه شده است. در ادامه نتایج برنامه تهیه شده با بلانک به دست آمده از روش تک مرحله ای توسط یک نرم افزار تجاری مقایسه شده است. سپس با استفاده از بلانک به دست آمده، آزمایش های تجربی انجام شده است. با وجود مشاهده کاهش دور بری و دور ریز، به منظور کاهش خطا، تحلیل ها و آزمایشات با ناهمسانگرد در نظرگرفتن ورق تکمیل شده اند. در نهایت نیز برخی اثرات بهره گیری از بلانک بهینه در شکل دهی، مورد بررسی قرار گرفته اند.