امروزه با توجه به نیاز روزافزون به منابع آبی، امکان بهره برداری مجدد از رواناب های شهری پس از بازچرخانی، اهمیت ویژه ای یافته است. در این راستا تهیه جعبه ابزاری برای طراحی و تحلیل بازچرخانی رواناب در این تحقیق مدنظر قرار گرفته است. این جعبه ابزار دارای 3 گام کلی برای بررسی میزان اثربخشی منبع رواناب میباشد. در گام اول به یافتن پتانسیل برداشت با استفاد از مدل بارش- رواناب swmm اقدام شده و حساسترین پارامتر که تغییرات آن تأثیر زیادی بر روی رواناب حاصله دارد، توسط آنالیز حساسیت شناخته می شود. سپس با مدلسازی توسط ابزار شبیه ساز تخصیص weap ، اثربخشی حضور منبع رواناب با تأثیر آن بر کاهش کمبود آب موجود تحت سناریوهایی که میزان مصرف را در آینده پیش بینی می نمایند ، بررسی می شود. در گام نهایی برای رسیدن به پایداری در برنامه مدیریت منابع آبی مذکور (شامل منبع رواناب ) نیاز به اعمال دیدگاه پیوندی بین اهداف مورد نظر جامعه و سیاستمداران مختلف بخش آب و اهداف کمی نمایش داده شده و آنرا با تعیین بهترین نحوه تخصیص رواناب به مصارف بررسی می نماید. بنابراین در این گام یک سیستم تصمیم گیری چندمعیاره که قابلیت اعمال دیدگاه پیوندی را دارد، انواع مختلف تخصیص منبع رواناب را رتبه بندی می نماید. جعبه ابزار فوق برای بررسی عملکرد خود، بر روی ناحیه ای از منطقه 22 شهر تهران اجرا گشته است. نتایج حاکی از آن است که منبع رواناب در بدترین شرایط، قادر به جبران حداقل 14% کمبود آب خواهد بود و تخصیص به تمامی مصارف، با توجه به اهداف کیفی قبول جامعه، هزینه تصفیه، کاهش کمبود آب و کمک به محیط زیست و رتبه بندی آنها در اولویت برتر قرار دارد. همچنین حساسترین پارامتر در میزان رواناب تولیدی درصد نفوذناپذیری مناطق ارزیابی شد.