معماری سازمانی نگرش کلانی است که در آن تمام مراحل تحلیل، طراحی و پیادهسازی سیستمهای اطلاعاتی و در سه فاز برنامه « فرآیند معماری سازمانی » مورد بررسی قرار میگیرد. معماری سازمانی طی فرآیندی به نام راهبردی، برنامهریزی معماری و اجرای معماری تهیه و تدوین میگردد. اگر در فاز اجرای معماری، مشکلات معماری مشخص شود این امر باعث می شود هزینه و زمان زیادی برای سازمان از دست برود که این امر ممکن است حتی در مواردی به شکست سازمان منجر شود. لذا انتظار میرود، که در فاز قبل از اجرای معماری، یعنی فاز برنامهریزی معماری سازمانی از درست و صحیح بودن آن اطمینان حاصل کرد. برای اطمینان از درستی برنامه ریزی معماری سازمانی احتیاج به ارزیابی آن قبل از اجرای معماری است. ارزیابی معماری همیشه به عنوان راه حلی که در آن بتوان از مرتفع شدن مطلق یا نسبی نیاز ذینفعان اطمینان کسب کرد، مطرح بوده است. برای ارزیابی آن نیاز خواهد بود که ارزیابی معماری علاوه بر بررسی نیازهای وظیفهمندی معماری برخی نیازمندیهای غیروظیفهمندی معماری را نیز مورد ارزیابی قرار دهد. یکی از این نیازمندیهای غیروظیفهمندی کارایی است. برای ارزیابی معماری سازمانی، از مدل قابل اجرا بهره برده میشود. استفاده شده و به (uml) در این تحقیق برای نمایش محصولات معماری سازمانی از زبان مدلسازی یکپارچه بیان محصولات معماری پرداخته، سپس با ارائه شبکههای پتری رنگی فازی مدل قابل اجرا ایجاد میگردد. باارزیابی روش پیشنهادی ملاحظه میگردد رویکرد مورد نظر قابلیت رسیدگی به متغیرهای کارایی (طول صف) را قبل از مرحله پیادهسازی دارا میباشد.