تیمارهای آزمایشی شامل غلظت های 0(شاهد) ، 5/0، 1و5/1 میلی مولار پوتریسین و ورمی کمپوست در نسبت های حجمی0(شاهد)، 20، 40و 60 درصد در بسترهای کاشت به صورت جایگزینی بود. نتایج نشان داد که اثر محلول پاشی گیاهان با پوتریسین بر صفات تعداد برگ، طول میان گره، قطر ساقه، طول ساقه، سطح برگ، وزن تر و خشک شاخساره، قطر میوه، وزن میوه، تعداد میوه، عملکرد، پرولین، پروتئین، قند محلول و عناصر ازت، فسفر و کلسیم در سطح 1 درصد معنی دار بود. هم چنین اثر افزودن ورمی کمپوست به بستر کشت بر صفات تعداد برگ، طول گره، طول ساقه، سطح برگ، وزن تر و خشک شاخساره ، قطر میوه، طول میوه، وزن میوه، تعداد میوه، تعداد روز تا گلدهی، تعداد برداشت، عملکرد، پرولین، پروتئین، قند محلول و عناصر ازت، فسفر، پتاسیم، کلسیم و سدیم در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بدست آمد. و اثر متقابل ورمی کمپوست و پوتریسین بر طول میانگره، سطح برگ ، وزن تر و خشک شاخساره، قطر میوه، وزن میوه، تعداد برگ، عملکرد، پرولین، پروتئین، قند محلول و درصد عناصر فسفر، پتاسیم و سدیم برگ در سطح 1 درصد معنی دار بود. بیشترین مقدار برای اکثر صفات ذکر شده در گیاهان کشت شده در بستر حاوی 40 درصد ورمی کمپوست و محلول پاشی شده با 1 میلی مولار پوتریسین بود. به طور کلی نتایج این پژوهش بیانگر آن است که محلول پاشی گیاهان کشت شده در بسترهای کشت حاوی درصدهای بالای ورمی کمپوست اثرات شوری را تا حدودی برطرف کرده و سبب افزایش عملکرد گیاهان کشت شده نسبت به شاهد( عدم محلول پاشی با پوتریسین) می شود.