چکیده پایان نامه: مولتیپل اسکلروزیس بیماری مزمن پیشرونده ی سیستم عصبی مرکزی است که با علائم و عوارض ناتوان کننده همراه است و موجب بروز اختلال های شدید می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب همراه با دستورالعمل های توجهی بر تعادل پویا و ایستا و توجه بیماران مبتلابه ام اس بود. تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با یک گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این تحقیق را کلیه بیماران مبتلابه ام اس مراجعه کننده به انجمن ام اس شهر مشهد تشکیل دادند. تعداد 24 زن مبتلابه ام اس به صورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (توجه درونی و بیرونی ) و کنترل قرار گرفتند. تمرینات به مدت 8 هفته و 3جلسه در هفته انجام گرفت. برای اندازه گیری تعادل پویا و ایستا و توجه از مقیاس تعادل برگ و دستگاه تعادل سنج بایودکس و آزمون استروپ استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل عاملی مرکب در سطح05/0 p < مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. نتایج نشان می دهد انجام برنامه تمرینی همراه با دستورالعمل های توجهی بر بهبود تعادل پویا و ایستا بیماران مبتلا به ام اس تاثیر معنی داری داشت (05/0>p) ولی بر توجه بیماران تاثیر معنی داری نداشت (05/0<p). همچنین نتایج حاکی از تفاوت معنی داری بین داده های پس آزمون آزمودنی ها در هر سه گروه توجه درونی، توجه بیرونی و گروه کنترل بود (05/0>p ). نتایج درون گروهی نشان داد که گروه توجه درونی در تعادل پویا بهتر از گروه توجه بیرونی عمل کردند و نیز گروه توجه بیرونی در تعادل ایستا بهتر از گروه توجه درونی عمل کردند. بنابراین یک دوره برنامه تمرینی منتخب می تواند تعادل بیماران مبتلا به ام اس را بهبود ببخشد.