پلی یورتانها از جمله ترکیبات ارزشمندی هستند که با توجه به خصوصیات منحصر به فردشان در زمینه های مختلف از اهمیت ویژه ای برخوردارند. در بخش اول این پژوهش پلی یورتان ها از واکنش بین دی ال فنل فتالئین با چهار دی ایزوسیانات، 2، 4- تولوئن دی ایزوسیانات (tdi)، 4، 4- دی فنیل متان دی ایزوسیانات (mdi)، هگزامتیلن دی ایزوسیانات (hmdi) و ایزوفوران دی ایزوسیانات (ipdi)، به دو روش،سنتز شدند. در روش اول پلی یورتان هابا استفاده از تری اتیل آمین (tea) به عنوان کاتالیزور و تترابوتیل آمونیوم برمید (tbab) به عنوان کمک حلال و در روش دوم، بدون استفاده از tea وtbab،سنتز شدند. در روش دوم از اتیلن گلیکول به عنوان افزایش دهنده طول زنجیره استفاده شد. در بخش دوم نانوکامپوزیت های پلی یورتان سلولز با درصدهای متفاوت از ترکیب پلییورتان با نانوبلور سلولز سنتز شدند. ویژگی فیزیکی، پایداری حرارتی، حلالیت، گرانروی و بیشینه جذب طول موج پلی-یورتان ها با ft-ir، پراش اشعه ایکس (xrd)، آنالیزهای ترموگراویمتری (tga) و طیف سنجی ماوراء بنفش بررسی شدند و تشکیل نانوکامپوزیت هابه وسیله آنالیز هایft-ir،xrd، میکروسکوپ انتقال الکترونی (tem) و tga تائید شدند. آنالیزtem اندازه و پراکندگی یکنواخت نانوبلورهای سلولزرادر شبکه پلی یورتان نشان می دهد. آنالیزtgaبهبود پایداری گرمایی نانوکامپوزیت ها در حضور نانوبلورهای سلولز را تائید می کند.