نام پژوهشگر: احمد محد
مهدیه عزیزی ناصر بوذری
در این تحقیق به منظور تکثیر درون شیشه ای و تولید عاری از ویروس گیاه آلو از طریق کشت مریستم، به بررسی مرحله نموی مناسب مریستم رأس ساقه در برش های بافت شناسی و سپس کشت مریستم پرداخته و برای تست سالم بودن گیاهچه ها آزمون الایزا انجام شد. در انتها ساختار ساقه و برگ در گیاه در شیشه و گیاه باغی مقایسه شد. در آزمایش اول ابتدا مرحله نموی عدم تشکیل دستجات آوندی در برش-های مریستم رأس ساقه با اندازه 8/0-9/0 میلی متر و بزرگتر از یک میلی متر تشخیص داده شد و سپس در آزمایش دوم اثر زمان و غلظت مناسب هورمون ba با کاربرد محیط ms در مرحله استقرار مریستم وتأ ثیر محیط ms و dkw و هورمون های ba و ga3 در مرحله پرآوری و در مرحله ریشه زایی اثر محیطms و ms½ و غلضت های هورمونی iba و naa بررسی شد. بر اساس نتایج بدست امده از آزمایش اول در برش های با اندازه 8/0و 9/0میلی متر تمایز دستجات آوندی بر خلاف نمونه های بزرگتر از 1 میلی متر که آوند چوب مارپیچی قابل تشخیص بود ،دیده نشد. در آزمایش دوم (کشت مریستم ) زمان دوم نمونه برداری، نیمه اول تیر ماه، و در محیط بدون هورمون کم ترین میزان قهوه ای شدن و بالاترین میزان بقا و در نتیجه جداکشت قابل انتقال را ایجاد نموده است. در مرحله پرآوری مطلوب ترین شاخساره از نظرتعداد و طول شاخه در محیط ms و در غلظت هورمونی 6/0 میلی گرم در لیتر ba و 1/0میلی گرم در لیترga3 و از نظر وضعیت برگ در محیط dkw بدون هورمون بدست آمد. گیاهچه های مناسب مرحله ریشه زایی در محیط ms½ همراه با 5/1 میلی گرم iba بیشترین تعداد یشه و در محیط ms½ همراه با 1 میلی گرم iba بلندترین طول ریشه را داشتند حداکثر میانگین طول ساقه در محیط ms½ همراه با5/1 میلی گرم iba و5/0 میلی گرم در لیترnaa با طول 93/3 سانتی مترمشاهده شد. گیاهچه های کشت داده شده با آزمون الایزا عاری از ویروس تشخیص داده شدند. دربرش های مقایسه ساقه بین دو گیاه ، در گیاه رشد کرده در شرایط در شیشه ،تعداد سلول های پارانشیمی بیشتر ، اندازه شان بزرگ تر و مغز کوچک تراست در عین حال لایه کوتینی ندارند. اما در گیاه باغی سلول های با بافت استحکامی بیشتر ، پارانشیم کاهش یافته ومغز بزرگ تر است و لایه کوتینی در سطح پوست مشاهده می شود. در برش برگ گیاه باغی داری کوتیکول و کرک در سطح پوست بوده و دستجات آوندی گسترش یافته ترند اما گیاه در شیشه فاقد کرک و کوتین بوده و دستجات آوندی در تعداد کم تر مشاهده شدند.