با توجه به اینکه مدل های ریسک اعتباری با پیش بینی زیان های عدم بازپرداخت وام ها نوعی برتری نسبی برای بانک ها و نهادهای اعتباری ایجاد خواهد کرد. لذا اندازه گیری ریسک اعتباری می تواند به ایجاد ارتباط بخردانه ای بین ریسک و بازده، امکان قیمت گذاری دارایی ها را فراهم سازد. از طرفی یک فرض اساسی نیز وجود دارد که سهامداران بهتر از بدهکاران اطلاع رسانی می شوند این فرض بر اساس ایده ای است که سهامداران نسبت به اعتباردهندگان به عملیات روزانه شرکت نزدیک ترند، بنابراین آنان سریع اطلاعات را دریافت و پخش میکنند. بر همین اساس این تحقیق به تبیین رابطه شکاف قیمت عرضه و تقاضا با ریسک اعتباری در شرکت های بورس اوراق بهادار می پردازد. در این تحقیق تعداد 120 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1391-1387 بررسی شده است. جهت آزمون فرضیه ها از مدل رگرسیون لجستیک و آزمون تفاوت استفاده شده، یافته های پژوهش نشان می دهد که شکاف قیمت عرضه و تقاضا با ریسک اعتباری و شکاف قیمت عرضه و تقاضا با ریسک اعتباری در شرکت های با فرصت های سرمایه گذاری بالا رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و در نهایت شکاف قیمت عرضه و تقاضا در شرکتهایی که دارای ریسک اعتباری هستند بیشتر است نسبت به شرکت هایی که دارای ریسک اعتباری نیستند.