عملیات خاک ورزی بخش غیر قابل تفکیک در سیستم تولید محصولات زراعی می باشد. هدف از این گونه عملیات زراعی تاثیرگذاری بر روی خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک به گونه ای است که شرایط بهینه برای جوانه زنی و توسعه ریشه و رشد گیاه فراهم گردد. علاوه بر موارد مذکور بایستی با هدف حفاظت خاک (بخصوص در زراعت دیم) و توسعه آن برای رشد گیاه جهت عملکرد بیشتر در دراز مدت باشد. تحقیق حاضر در سال زراعی 92-1391 به منظور بررسی تاثیر روش های مختلف خاک ورزی و میزان مصرف کود فسفر بر هزینه ها و عملکرد جو دیم در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سرارود واقع در شهر 17 کیلو متری کرمانشاه، به صورت کرت های خرد شده (اسپلیت پلات) و بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار در سه تکرار به مدت یک سال زراعی در زمینی که سال قبل زیر کشت یکنواخت علوفه بوده، اجرا شد. کرت های اصلی شامل چهار سطح خاک ورزی به صورت شخم توسط گاوآهن قلمی ( o1 )، شخم توسط گاوآهن بدون صفحه برگردان + استفاده از سیکلو تیلر ( پاورهارو ) ( o2 )، استفاده از پنجه غازی ( o3 ) و بدون عملیات خاک ورزی ( o4 ) و کرت های فرعی شامل: صفر کیلوگرم کود فسفر در هکتار( p1 )، 15 کیلوگرم کود فسفر در هکتار(p2 )، 30 کیلوگرم کود فسفر در هکتار( p3) انتخاب شد. آزمایش توسط بذرکار هاسیا کشت گردید. ابعاد کرت های اصلی ( خاک ورزی ) m30m×15 و ابعاد کرت های فرعی m30m×5 در نظر گرفته شد. براساس تجزیه آماری بیشترین عملکر دانه مربوط به تیمار o2+p3با میانگین عملکرد 3376 کیلو گرم در هکتار بود. نتایج نشان داد که تفاوت بین روش های خاک ورزی از نظر عملکرد دانه، تعداد دانه در خوشه و شاخص برداشت در سطح 5% معنی دار بود. همچنین تفاوت بین روش های خاک ورزی از نظرتعداد خوشه در متر مربع و وزن هزاردانه در سطح احتمال 1% معنی دار بود. تاثیر کود فسفر بر عملکرد بیولوژیک در سطح 5% معنی دار بود. در محاسبه هزینه های اقتصادی نیز، نتایج نشان داد که هزینه ی کاشت در روش بی خاک ورزی و کم خاک ورزی، یک سوم تا یک چهارم روش متداول است. طبق نتایج برای کشت جو در استان کرمانشاه، روش های خاک ورزی کمینه و بی خاک ورزی نسبت به روش متداول و خاک ورزی سنگین مناسب تر می باشد.