از عواملی که در کشور ایران بر کمیت و کیفیت اسانس گیاهان دارویی اثر زیادی داشته تنش های محیطی خشکی و شوری می باشند. یکی از عمده ترین مشکلات در این زمینه محدود بودن گیاهان موجود در طبیعت است که باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد تا با برداشت بی رویه شاهد انقراض آنها نباشیم و با کشت و اهلی نمودن آنها جوابگوی نیاز روزافزون جامعه به این گیاهان باشیم. به این منظور بررسی تأثیر تیمار خشکی، شوری، تیمار باکتری و تیمار ترکیبی باکتری و شوری بر میزان و درصد ترکیبات اسانس اندام هوایی گیاه دارویی رزماری انجام پذیرفته است،گیاه رزماری از تیره نعناییان می باشد این گیاه دارای مقاومت بالا به تنش خشکی و شوری و قابلیت خوبی در تولید متابولیت های ثانویه دارد، تحقیق حاضر در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی در 15 تیمار و 5 تکرار در گلخانه دانشگاه کاشان در سال 1392 به اجرا درآمد. تیمارهای شوری شامل سطوح شوری 5/2، 5/3، 5، 5/7، 10، 5/12 دسی زیمنس در دو حالت تلقیح و عدم تلقیح با باکتری pgpr انجام پذیرفت. اسانس گیری توسط دستگاه کلونجر انجام پذیرفت، سپس درصد اسانس گونه رزماری، که تحت تأثیر تیمارهای مختلف قرار گرفته بود و نوع ترکیبات اسانس بوسیله دستگاه gc-ms مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین میزان ترکیبات اسانس مربوط به تیمار خشکی و بیشترین راندمان در تیمار شوری می باشد. در مورد تأثیر باکتری بر تغییرات اسانس، افزایش 5 درصدی میزان اسانس و افزایش درصد ترکیبات اسانس در حالت تلقیح با باکتری نسبت به عدم تلقیح مشاهده گردید. اثرات آنتی اکسیدانی گونه رزماری به روش dpph در تیمارهای مختلف انجام پذیرفت که نتیجه آن بیانگر افزایش خاصیت آنتی اکسیدان در تیمار ترکیبی باکتری و شوری می باشد.